Disturbia
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  PortalPortal  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 I'm not crazy

Ga naar beneden 
3 plaatsers
AuteurBericht
Matthew

Matthew


Aantal berichten : 7
Registratiedatum : 11-01-12

I'm not crazy Empty
BerichtOnderwerp: I'm not crazy   I'm not crazy Emptywo jan 11, 2012 1:45 am

Tevreden wreef hij met zijn handen over elkaar wanneer hij de warme kamer betrad. Zijn gezicht zat half verborgen onder zijn sjaal en twee blauwe ogen keken de zaal aandachtig rond. Zijn blik bleef steken bij een groepje jongeren, die zich de witte bank hadden opgeeist. Hij schrok van hun bleke huid en rooddoorvallen ogen. Buiten dat uiterlijkskenmerk zagen ze er toch allemaal gelukkig uit, ze waren gek, maar gelukkig...
Het was niet alleen de afstand die hem van de groep scheidde maar hij voelde er ook niets voor bij hen te gaan zitten. Hij was niet gek, alleszins, dat wilde hij niet zijn.
De tinteling ,door het koude weer van buiten, wilde maar niet uit zijn handen verdwijnen. Hij had dit gevoel in zekere zin eerder ervaren. Het gevoel dat je iets niet kwijtraakt, schuld, angst, ongeloof,... Alles wat onlangs door hem heen was gegaan, veroorzaakt door de dood, die elk moment kon toeslaan. Hij was er, altijd, en je kon het moment dat hij zou toeslaan alleen maar uitstellen. De dood was er geweest die dag, als een schaduw was hij geruisloos door de zaal gegaan, iedereen aandachtig bekijkend. Matthew had hem gezien, met zijn eigen ogen. De dood had zijn moeder afgenomen, zijn vader, zijn famillie en uiteindelijk had hij ook zijn leven afgepakt. Hij bleef staan bij een meisje. De flikkerende lichten danste op haar gezicht, ze bewoog vrolijk op het ritme mee en terwijl ze dat deed golfde haar blonde krullen over haar hals en schouders. Ze was er samen met haar vriendinnen naar toe gegaan en ze vermaakte zich klaarblijkelijk. De drank gutste uit haar glas, wanneer een dronken gast haar aanstootte. Ze had hem even kwaad aangekeken, maar ze liet zich er niet door intimideren. Lachend ging ze verder, zich helemaal laten gaan.
Op dat moment zag hij hem staan, de dood. Met een grote grijns op zijn gezicht. Hij was hier om zijn opdracht te voltooien, hij was uit op Matthew.
Matthew voelde weer hoe zijn vingers het mes omklemde. Zijn tijd was nog niet gekomen...
Misschien kwam het door de drank, of door de muziek en flitsende lichten, maar alles ging ook zo snel. Hij had uitgehaald, als een wild beest, gedreven door zijn angst. Het mes doorkliefde haar borstkas, waar het in bleef steken. Hij zag haar ontstelde blik weer voor hem. Hoe ze hem had aangekeken, vol onbegrip. De dood had hem niet kunnen pakken, hij had een ander slachtoffer gekregen. Het was hem pas later, in de gevangenis, doorgedrongen, dat de dood een spel met hem had gespeeld. Dat meisje stond al een tijdje op zijn lijst, niet Matthew zelf. Matthew had het hem alleen wat makkelijker gemaakt...
Een spel spelen met de dood was gevaarlijk, maar soms kon je je tegenstander niet kiezen.
Psychologen stelde al snel vast dat hij dingen zag die er niet waren. Ze verklaarde hem voor gek, een gevaarlijke gek met hallucinaties, gekregen door vroegere herinneringen. Als klein kind had hij de dood recht in de ogen gekeken, wanneer hij zijn moeder dood zag liggen in haar kamer, zelfmoord, uit verdriet door de dood van zijn vader. Hij was toen jong, zeer jong, en werd opgevangen door zijn tante die hevig geloofde in de dood en hem zo angst aan joeg. Door haar geloofde hij in iets, dat misschien niet eens bestond. Het enige goede nieuw was dat hij eraan kon genezen, hij moest zich alleen niet laten doen door zijn angsten.

Hoofdschuddend verdreef hij de herinneringen. Hiervoor had hij al enkele therapieen gevolgd en was hij al zo goed als mogelijk genezen. Toch bleef hij geloven, en dit was eigenlijk zijn eindhalte. Hier zou hij terug moeten leren omgaan met mensen. Iets waar hij op de een of andere wel naar uit keek. Deze mensen waren niet zo verschillend van hem, ze waren anders, anders dan de andere waardoor ze niet meer in de samenleving pastte. Buitenbeentjes met hoop, hoop om hier ooit uit te geraken, hoop om een nieuw leven te starten en alles te vergeten..

Vermoeid hees hij zijn tas van zijn schouder. Mensen zagen hem nu als een gewone vriendelijke jongen, maar als ze wisten wat hij had gedaan bekeken ze hem met heel andere ogen. Hij besloot het geheim te houden en het te vergeten.

Terug naar boven Ga naar beneden
Alex

Alex


Aantal berichten : 15
Registratiedatum : 16-01-12
Leeftijd : 28
Woonplaats : Under a Paper Moon.

Character sheet
Naam: Alex
Partner: There's still nobody...
Reden van plaatsing: Flipte helemaal door toen hij hoorde dat zijn broer zelfmoord pleegde en werd depressief.

I'm not crazy Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not crazy   I'm not crazy Emptyma jan 16, 2012 9:12 am

Alex liep de kamer binnen. Hij was echt net nieuw hier en kende nog helemaal niemand. Hij zag een jongen staan, hij keek net de kamer rond. Alex keek nieuwsgierig rond. De kamer was saai ingericht. Alles was helemaal wit of grijsachtig. Hij liep naar een bank toe en ging zitten. Direct dacht hij aan zijn broer. Aan hoe zijn moeder vertelde dat hij zelfmoord gepleegd heeft. Hij heeft niet eens bij de begrafenis van zijn bloedeigen broer kunnen zijn. Een traan rolt over zijn wang. Driftig veegt hij hem weg. Nee, hij moet hier niet huilen. Nu moet hij sterk zijn. Niemand hoeft iets te zien van zijn innerlijke verdriet. Niemand hoeft iets te weten van wat er gebeurd is in dat kamertje. Hij weet het zelf niet eens. Dan kijkt hij op naar de jongen. "Hoi." Zegt Alex zacht. Hij is benieuwd of de jongen aardig is...

[sorry voor de korte post, ik moet alweer gaan. ): ]
Terug naar boven Ga naar beneden
Angel

Angel


Aantal berichten : 205
Registratiedatum : 28-12-11
Leeftijd : 25
Woonplaats : Somewhere, over the rainbow. Way down low.

Character sheet
Naam: Angel.
Partner: I don't wanna talk about that.
Reden van plaatsing: Depressief, stemmingswisselingen.

I'm not crazy Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not crazy   I'm not crazy Emptyza jan 21, 2012 1:16 am

Angel keek op naar de jongens. Al een paar dagen had ze niet kunnen slapen. Het enige wat ze deed was huilen. Ze zuchtte diep, en beet op haar lip. Ze zag haar broertje zitten op de witte bank. Ze liep er naartoe, maar er zat niemand op. Tranen verschenen in haar tere ogen. Ze wreef haar haar achter haar oor, en slikte even diep. Na weer een diepe zucht kwam Angel terecht bij een tafel. Daar stond ze bij. Eigenlijk wilde ze nergens meer zijn. Het liefst de hele dag niks doen. Haar hoofd draaide om, en zag dat iedereen een beetje bezig was. Haar vestje trok ze nog wat beter aan, het was koud. Ze had honger, maar had geen kracht om te eten. Dus sleepte haar voeten haar naar een stoel, en daar viel ze bijna neer. Nu kwamen er wel geluiden van verdriet, maar die gingen weer weg. De tranen waren een beetje op. Ze stond weer op. Waar was iedereen. Kende niemand haar? Kende iemand haar nog? Ze werd gek. De laatste dagen was raar. Ze zag dingen die er niet waren, haar ogen voelden dik aan. Ze begon een slechte kant te vinden. En met mensen praten lukte al helemaal niet. Ze keek de jongens in haar buurt aan. Alsof zij het antwoord erop wisten. Ze moest komen bij haar broertje. Op dezelfde manier. Zelfmoord. Maar hoe? En zou het ooit lukken? Nou.. niemand gaf om haar meer. Ze was vergaan. Van de pijn. Nu moest ze weg. Zonder wat te zeggen, zette Angel haar laatste kracht in om te rennen. Haar knieën schreeuwden het uit van de pijn, maar ze zette door, met haar tanden op haar lippen gezet. Dit was nog maar het begin.


{en ze is weer weg}
Terug naar boven Ga naar beneden
Alex

Alex


Aantal berichten : 15
Registratiedatum : 16-01-12
Leeftijd : 28
Woonplaats : Under a Paper Moon.

Character sheet
Naam: Alex
Partner: There's still nobody...
Reden van plaatsing: Flipte helemaal door toen hij hoorde dat zijn broer zelfmoord pleegde en werd depressief.

I'm not crazy Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not crazy   I'm not crazy Emptyza jan 21, 2012 2:06 am

Alex keek op. Hij hoorde iemand wat snikken leek wel. Maar hij hoorde niets meer. Er zit een meisje aan tafel. Ze ziet er niet goed uit. Wat zou er met haar aan de hand zijn? Alex aarzelde. Zou hij naar haar toe gaan? Ze ziet er wat eenzaam uit. Met een zucht denkt hij terug aan vroeger. Toen aarzelde hij nooit. Hij deed alles gewoon. Met zijn beste vrienden, die met zo gek waren als hij was. Sinds dat nieuws is hij al die gekheid kwijtgeraakt. Van die vrolijke, spontane jongen, is hij verandert in stil, twijfelend en verdrietig. Hij staart even naar zijn handen. Het meisje gaat op een stoel zitten, blijft even zitten, springt op en rent weg. Zo te zien doet het pijn, ze bijt op haar lip. Verbaasd kijkt Alex haar na. Eigenlijk wil hij wel weten wat er met haar aan de hand is. Misschien... Hij schud zijn hoofd. Nee, zo moet hij niet denken. Wie geeft er nog om hem, sinds hij hier zit?
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





I'm not crazy Empty
BerichtOnderwerp: Re: I'm not crazy   I'm not crazy Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
I'm not crazy
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» CRAZY-Topic. :3
» It drives me crazy!
» Crazy Bitch.. [Voor Mees Engerd Kees]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Disturbia :: Disturbia Clinic || Binnen :: AR.-
Ga naar: