What are you doining here so late

Het meisje zat al de hele nacht naar het plafond te staren. Wat anders had ze te doen? Niks. Er viel dan ook niet veel te beleven. behalve als je zelf je eigen plezier maakt, en dan nog moest je er nog eens voor zorgen dat d ebewakers je niet vonden-als het tegen de regels was. Bijna alles was toch tegen de regels. Eigenlijk wou Mikaela weer gaan slapen, maar ze was nog niet moe. Of beter gezegt wou helemaal niet gaan slapen van de angst. Toch sloot ze langzaam haar ogen en viel in een eerst nog rustige slaap.
Maar na enkele korte uren veranderde dat al snel in de nachtmerrie die ze de laatste paar dagen al mee werd bestookt. Mika kreeg het al snel weer warm, te warm waardoor ze al begon te zweten. Onrustug bewoog ze in haar bed waarbij haar dekens vernesteld geraakten. Haar handen waren tot vuisten gebald, haar ademhaling werd zwaar en onregelmatig wat vervolgens overging naar zwaar gehijg. Ze begon zelf te mopelen in haar slaap. haar donker bruine haren lagen warrig over haar kussen verspreid. De ware nachtmerrie was begonnen. en haar klok duide precies, stipt 0:00 aan

Mikaela was nog redelijk jong, maar oud genoeg om voor zichzelf te denken en te weten wat er rond haar allemaal afspeelde. Het was een doodnormale dag, zoals iedere andere vrijdag kwam Mikaela van school. Haar vvader en moeder zaten in de zetel naar tv te kijken. Vanaf dat haar vader Mika de kamer zag binnenkomen maakte hij zich stillaan gereed om de jongere zus, Elena te gaan ophalen. Beide meiden zaten elk in een andere school. Elena har school was dan ook een uur rijden waardoor hun vader altijd achter Elena ging wanneer Mikaela veilig thuis was aangekomen. Dus voor 3uurtjes zaaten Mika en de moeder alleen thuis. Beide zaten dan gewoon i de zetel samen tv te kijken. Alles was rustig tot er onverwacht op de deur erd geklopt. Wist niet wie het was, en vooraal niet welk gevaar er daar stond. De deur was nog maar half open toen er 2 mannen het huis binnenstormden. De ene greep de vrouw bij de haren vast terwijl de andere het 10jarige meisje bijhield. De 2mannen waren voor wraak gekomen. Machteloos moest Mikaela toe zien hoe de ene man haar moeder liet schreeuwen van de pijn. Maakte iedere keer heel langzaam een snee in de huid van Mika haar moeder. Het bloed stroomde letterlijk uit de vrouw en het meisje kon niks doen, was te zwak. Het zou nog langer geduurd hebben dan die 3kwartier als de deur niet was open gegaan. Meteen sneed de man de keel van de vrouw over en beide vluchten toen via de achtertuin naar buiten. Het meisje lieten ze getraumatiseerd achter. Na een week stond een van die twee moordenaarrs terug aan de schoolpoort van Mikaela, klaar om..

Meteen schrok ze huigend wakker. Ze was nat aan haar voorhoofd van het zweet. Dit was de eerste keer dat de nachtmerrie door gegaan was tot aan die dag. Nog iets aan het narillen van de nachtmerrie kroop ze uit bed en stapte naar de spiegel en wreef even vermoeid in haar zilverkleurige ogen die nog wat dof stonden van de slaap. Weten dat ze neit meer zal kunnen slapen deed ze haar dun jasje aan. Kort keek ze weer naar de klok 2.30 stond er. Geweldig het zou dus nog een tijdje duren voor het werkelijk licht zou worden. Ach ja dat moet ze maar een nachtwandeling gaan doen. En dat deed ze dus echt.
Geruisloos sloop ze door de gangen. Vermeed de plekkken waar de camera's op waren gericht. Meteen ging er een koude rilling door haar heen nadat ze buiten was geraakt. Best logisch dat ze het koud had. Na het dunne jeans jasje had ze alleen maar haar haar pyjama broek aan en een dun wit topje, meer had ze neit aan om te gaan slapen. Dus het was geen slim idee geweest om zo sober gekleed te zijn en nog eens naar buiten te gaan in de winter.
Maar nu ze toch buiten was had ze geen zin om terug naar binnen te gaan. Op haar pantoffels stapte ze via het pad naar de fontein. Die z eal snel genoeg hoorde stromen en vervolgens in het donker za opdoemen. Ondertussen was haar ademhaling weer tot rust gekomen. het is niet de eerste keer dat ze midden in de nacht diezelfde nachtmerrie kreeg, een daarna niet meer kon slapen. Daarom ging ze dan ook naar buiten, om wat frisse lucht te gaan happen. Dat was dan ook het enige dat haar iet wat kon kalmeren.
Niet veel natuurlijk, maar alle beetjes waren welkom en werden met open handen ontvangen. Geeuwend ging Mikaela op de grond gaan zitten en leunde tegen de fontein aan. Verveeld blaasde ze in haar handen om die zo wat te kunnen opwarmen. De koude omarmde haar, waaschijnlijk als ze dit zo door zou blijven doen zou ze binnen de korste keren ziek worden, maar liever ziek in bed dan 2nachtmerries krijgen in 1nacht. Ze had geen idee of dat wel mogenlijk was, maar wou het dan ook niet uit testen. De hele tijd staarde ze gewoon voor zich uit. HOe lang ze hier zou blijven wist Mikaela zelf niet. Dat zal ze zelf wel zien, nu moet ze er gewoon voor zorgen dat ze hier niet in slaap zou vallen. Alhoewel dat het best moeilijk was want haar oogleden voelden zwaar aan. In de verte zag ze oppeens een schim. Maar Mikaela bewoog zich niet omdat ze niet precies wist of ze dat zich nu had verbeeld of niet. Onverwacht begon haar neus te kriebelen en voor ze het wist...HATSCHIE. Moest ze niezen. Even mopperde Mika. Blijkbaar begon ze ziek te worden...