lost

John stond op en liep door de rozentuin terug naar binnen. Hij sloeg een paar gangen in en al gauw was hij verdwaald. steeds verder drong John het gebouw in en naarmate hij verder kwam begon het er steeds onaangenamer uit te zien. muren waren kaal en gangen waren leeg. slechts het geluid van de ventilatoren waren door de gang te horen. Om de zoveel tijd kwam er eens een bewaker door de gangen gelopen om te kijken of alles nog wel in orde was op de gangen waar John was verdwaald. Hij dacht dat als hij aan de bewakers zou vragen waar hij was, hij net zo’n bot antwoord zou krijgen als de bewakers van het busje en besloot dus maar om hun niets te vragen. John besloot om bij de volgende kruising van gangen rechtsaf te gaan. Hij zuchte en na een halfuur door de gangen te hebben gedwaald, zonder ook maar enige herkenning van iets te vinden gaf hij het op. Hij liep nog een stukje verder. Plotseling kwam hij bij twee houten klapdeuren aan en liep die naar binnen. Hij kwam in een grote sportzaal terecht met overal verschillende apparaten om op te trainen. Deze plek vond hij wel interessant. Vooral omdat hij in Florida veel aan sport deed. Op die manier kon hij zijn overtollige energie kwijt en kon hij zijn emoties in bedwang houden. Hij haalde een fototoestel uit zijn tas en maakte snel een paar foto’s van de sportzaal. het was helemaal leeg in de ruimte en dus besloot hij om nu maar alvast een wat te gaan proberen. hij stopte zijn fototoestel terug in zijn rugzak en liep naar een grote crosstrainer toe. John drukte op een knopje en meteen begon de loopband te draaien. Een zacht gebrom kwam vanuit de motor, maar voor de rest leek hij het prima te doen. John trok zijn grijze vest uit en hing hem op aan de kapstok die naast een van de deuren stond. Zonlicht kwam via de kleine ramen bovenin naar binnengevallen. John grijnsde en ging op de crosstrainer staan en uiteindelijk begon hij dan met lopen. Het was een van de weinige dingen die hij tot nu toe leuk aan disturbia vond. Voor de rest begon het hier erg saai te worden. Ondanks alles gaf hij de moed niet op. Hij kon het op zijn minst naar zijn zin maken hier, hoewel hij daar wel enige moeite voor moest doen. Na een uurtje gerend te hebben stapt John af. Hij was nog lang niet moe en liep naar een stang die tegen de muur hing. Hij wist precies waarvoor die diende en begon zichzelf op te hijsen. Telkens opnieuw zonder de grond te raken. Na ook dit een halfuurtje te hebben gedaan pakte hij een flesje water uit zijn rugzak en liep naar een bankje toe. Hij dronk wat en legde het flesje toen weer in zijn tas. ‘op naar het volgende apparaat’, mompelde hij in zichzelf en hij ging nu naar een apparaat toe die hij nog nooit had gezien. Hij las de instructie op de zijkant van de machine en zette zich in de stoel van de machine. Hij pakte twee hendels vast en begon ze op te tillen. Al gauw merkte hij dat de machine op het zwaarste gewicht stond en zette hem op een iets lichtere stand. Hij zat nu op het middelste gewicht van de machine en dat leek hem beter af te gaan.