Disturbia
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  PortalPortal  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 ~ Sad but true ~ [Fanta]

Ga naar beneden 
2 plaatsers
Ga naar pagina : Vorige  1, 2
AuteurBericht
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyza dec 10, 2011 10:10 am

Twee andere tranen begonnen over Fanta haar wangen te lopen, maar ze schonk er geen aandacht aan. Ze wou dat ze niet om elk klein dingetje moest huilen. Ze wou dat ze gewoon rustig kon blijven en niks aantrok van Percy als hij zo deed, maar ze wist ook niet waarom ze deze gevoelens opeens voelde opdagen. Het leek net alsof met Percy’s woorden er een deur van licht in haar hoofd was opengegaan die haar verder liet kijken dan haar vader en zijn fouten, die haar verder liet kijken dan drinkende mensen en die haar vooral verder lieten kijken dan haar eigen fouten. Ze schudde haar hoofd. Waar dacht ze toch allemaal aan? Waar was ze toch mee bezig? Ze zuchtte opnieuw even en draaide zich toen om. Ze wist ook niet hoe ze met Percy’s woorden moest omgaan, maar moest ze juist niet proberen om er het beste van te maken?
‘Het spijt mij ook. Ik wist helemaal niet dat je niet wou dat ik je omhelsde,’ fluisterde ze en elke fluistering leek meer pijn te doen aan haar eigen trommelvliezen dan aan die van iemand anders, hoe raar het dan ook allemaal kon. Het leek allemaal gewoon zo onwerkelijk. Ze had iemand gevonden die naar haar luisterde, ook al beweerde hij zelf dat hij zulke dingen niet kon delen, Fanta wist wel beter. De jongen die haar net gekalmeerd had op een speciale manier waarvan zij niet wist dat die nog bestond, was heel anders dan de jongen die nu over zichzelf sprak alsof hij eigenlijk helemaal niets was. Ze wist niet of ze het ooit door hem door kon laten dringen. Ze wist überhaupt niet eens of ze hem ooit nog zou ontmoeten.
‘Ik weet niet wat ik met je aanmoet, Perce. Het ene moment lijk je zo hard te liegen over jezelf en het andere moment lijken je woorden gelijk te zijn met je daden,’ mompelde ze en ze liep kalm naar hem toe, waarna ze voor hem stopte en hem even verbaasd aankeek, verbaasd zijnd van de kracht die bij haar opeens opgekomen was. Ze wou dat ze hem kon helpen, maar ze wou ook dat ze zichzelf kon helpen en wou vooral dat ze uit deze verdomde kliniek kon ontsnappen, ooit, op een dag.
‘Snijden mijn woorden dan ook door je trommelvliezen als ik zeg dat ik je aardig vind?’ mompelde ze en ze keek hem daarbij recht in zijn ogen aan, zonder omwegen. Als ze nu zou wegkijken of naar beneden zou kijken, zou Percy vermoeden dat ze hem testte en dat was dus echt niet waar. Ze wou hem niet testen, maar ergens ook weer wel. Gatver, ze vond zichzelf nu echt gemeen. Waarom begreep ze haar eigen gevoelens niet, probeerde ze Percy van zijn eigen gevoelens te overtuigen en kende ze hem niet? Ze zuchtte nog eens en haar grote, chocoladebruine ogen keken richting hem met een nieuwsgierige glans.
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyza dec 10, 2011 11:06 am

Percy bleef tegen zijn hoofd aanduwen. De hoofdpijn moest stoppen en wel nu. Hij keek naar Fanta die zich omdraaide en naar hem toe liep.
'Het spijt me echt Fanta, maar ik kan dit niet.' Zei hij en duwde tegen zijn slaap met de muizen van zijn hand. Het deed pijn, maar zijn hoofdpijn zakte, hoe harder hij drukte hoe minder zijn hoofdpijn werd. Hij keek naar Fanta die steeds dichterbij kwam.
Ze begreep hem verkeerd, hij vond het niet erg om omhelst worden door haar. Het deed hem alleen pijn. Hij kon er niks aan doen. Het deed hem pijn! Haar huid brandden tegen zijn huid, alsof het in brand stond. Alsof haar huid de zijn in brand zetten.
'Het spijt mij echt. Echt waar, het deed mij pijn. Je deed mij pijn door mij te omhelsen. Jou huid brandde tegen de mijne. Alsof je mij in brand zetten.' Zei Percy tegen haar en duwde nog harder met zijn muizen van zijn hand tegen de slaap van zijn hoofd. De hoofdpijn werd minder, maar het leek wel alsof hij elk moment zijn schedel door drukte.
Uiteindelijk nam de hoofdpijn af en kon Percy zijn hoofd los laten. Hij keek naar Fanta en voelde tranen achter zijn ogen prikken. Hij wilde haar geen pijn doen, hij deed te veel mensen pijn. Altijd hij kon niets anders doen dan mensen pijn doen. Waarom was hij nog steeds hier, waarom leefde hij nog steeds hier als hij mensen alleen maar pijn deed.

‘Snijden mijn woorden dan ook door je trommelvliezen als ik zeg dat ik je aardig vind?’ Percy keek haar aan. Wat deden haar woorden met hem? Hij zocht diep binnen in zijn lichaam wat hij voelde. Leegte... Pijn... Niks...
Percy keek naar beneden en schudden zijn hoofd.
'Ik weet niet wat je wilt, maar als je echt wilt weten hoe ik mij voel als je dat zegt?' Vroeg Percy aan haar en keek haar weer aan.
'Ik voel leegte... Pijn, ik voel niks.' Zei Percy tegen haar en beet op zijn onderlip. 'Het spijt mij.' Zei hij. 'Maar ik voel niks, ik voel niks... Ik kan er niks aan doen.' Fluisterde Percy en hij keek weer naar de grond. Het deed hem pijn als mensen tegen hem zeiden dat ze wel belangrijk voor hem waren. Hij geloofde ze niet, omdat ze na een paar dagen al vergeten waren hoe hij zich voelde en wat hij zichzelf aan deed. Alleen Dahlia begreep hem, zij zelf wist ook hoe het was als mensen net deden alsof ze van je hielden. Als mensen echt van hem hielden had hij nu niet hier gestaan.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyza dec 10, 2011 9:20 pm

‘Dat spijt mij,’ mompelde Fanta en ze sloeg haar ogen neer. De arm die Percy net, toen hij haar probeerde te troosten, om haar heengeslagen had, had eerlijk gezegd ook verrassend warm gevoeld tegen haar huid, alsof hij met een föhn te dichtbij kwam. Maar misschien bedoelde hij die warmte niet, want die warmte was alles behalve pijnlijk. Oké, misschien soms een klein beetje, maar hij bedoelde niet de warmte die zij voelde als iemand haar troostte. Ze had geen idee waarom ze dan helemaal warm werd, terwijl ze eigenlijk niks had moeten voelen, maar dat zou wel aan haar liggen misschien.
Fanta keek op en richtte haar blik snel ergens anders toen ze de blauwkleurige ogen van Percy zag. Misschien was het slimmer van haar om nu te gaan en om hem nu achter te laten. Ja, dat zou misschien een slimmere move zijn dan hier te blijven staan en dingen te zeggen waar hij niet eens belang aan hechtte. Ook al wou ze hem wel begrijpen, ze deed het niet en dat zou haar waarschijnlijk ook niet lukken. Wat was ze ook aan het denken? Dacht ze nu werkelijk dat ze hem begreep? Stom kind. Langzaam schudde ze haar hoofd en liep meer achteruit, alsof Percy iemand was van wie ze zo snel mogelijk weg wou gaan. Alsof hij haar liet sidderen op de een of andere manier en zij dit niet opnieuw wou meemaken.
‘Sorry, Percy. Ik probeerde je alleen maar te begrijpen, maar ik denk dat ik daar heel hard in faal,’ zei ze en ze voelde hoe tranen in haar ogen begonnen op te wellen, maar keek naar boven en knipperde ze daarmee weg. Dat was wel fijn. Je keek naar boven en je tranen gingen weg, maar wat niet fijn was dat je je verdriet en woede niet in een oogknippering kon laten verdwijnen. Iemand die heel belangrijk voor je was en die je verloren had, bijvoorbeeld. Niet door een dood, eerder door een misverstand. Fanta schudde snel haar hoofd en drong zich meer achteruit.
‘Dag Perce,’ mompelde ze en ze wist niet of ze zich om moest draaien of niet. Ze had nu wel al aanleiding gegeven dat ze zou vertrekken, maar wist niet zeker of ze het daarmee ook zou doen of niet. Allemaal beslissingen die ze moest nemen en wel nu. Ze schudde haar hoofd even en haalde haar schouders op, waarna ze de ruimte snikkend verliet.

- Your choice: Je laat d'r gaan (Topic afgelopen) of je haalt d'r terug (Topic nog steeds bezig) ^^ -
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyza dec 10, 2011 11:43 pm

Percy keek Fanta aan, haar ogen stonden vol tranen die ze weg knipperde. Waar was hij mee bezig? Hoe kon hij iemand dit aan doen, die hem probeerde te helpen. Die werkelijk vond dat hij aardig was terwijl ze elkaar pas een paar uur kende. Percy liet zich neer zakken op de stoel en steunde met zijn ellebogen op de tafel. Hij legde zijn hoofd in zijn handen en keek naar de tafel. De houtte tafel had verschillende houtnerven lopen die als levensdraden door elkaar liepen. Levens die bij elkaar komen en weer uit elkaar gaan. Hij keek niet op naar Fanta toen ze gedag zei.
Waar was hij mee bezig? Dat hij geen gevoelens had hoefde hij die van een ander nog geen pijn te doen. Percy voelde tranen achter zijn ogen prikken, hij probeerde ze weg te duwen zonder suces. Waarom deed alles zo pijn? Elke aanraking, elke woord, elke menig. Een traan zocht zijn weg naar beneden over zijn wang en drupte neer op de tafel. Hij keek nog steeds niet op naar Fanta, niet wetend of ze al weg was of nog steeds hier. Hij wilde haar niet weg jagen, hij wilde haar geen pijn doen.
Hij keek op en zag Fanta nog voor hem staan, ze schudden haar hoofd, haalde haar schouders op en verliet snikkend de kamer. Percy beet op zijn onderlip en voelde nog een traan over zijn wang naar beneden glijden.
Hij leek wel een watje dat hij huilde. Hij hoefde nergens voor te huilen. Het was zijn eigen schuld dat Fanta bij hem weg was gelopen. Zij probeerde hem te helpen maar hij liet het niet toe. Hij liet het niet toe omdat het pijn deed, het deed pijn als mensen zeiden dat ze hem aardig vonden, als ze zeiden dat ze van hem hielden. Hoe kon je houden van zo iemand als hem.

Hij keek naar zijn rechter arm, op zijn rechterarm stonden allemaal litekens kaarsrecht naast elkaar. Elk litekens stond voor een persoon die hij pijn gedaan had. Het waren er al meer dan vijftien zag hij zo snel hij telde.
'Waarom leer je het niet gewoon af Perce?' Mompelde Percy zachtjes tegen zichzelf. 'Waarom zie je het niet gewoon, waarom kan je niet gewoon normaal zijn?' Bleef hij in zich zelf mompelen. Uit zijn broek zak haalde hij het mes dat hij terug had gehad van Fanta. Hij zetten het op zijn arm en druktte hard tegen zijn huid. Het koude lemmet scheurde zijn huid open en naast de anderen litekens stond nu nog een kaasrechtte wond. Het bloedde zachtjes. Percy stopte het mes weer terug in zijn zak en staarde alleen maar naar de wond.
'Fanta?' Vroeg hij nog zachtjes door de ruimte, hij hoopte zo dat ze nog in de ruimte was. Hij wilde niet op kijken hij wilde niet laten zien hoe hij zich nou werkelijk voelde. Hoe hij zich pijn deed om te voelen wat Fanta nou net tegen hem gezegd had. Hij voelde zich leeg het deed pijn binnen in hem. De leegte leek hem op te slurpen in zijn eigen wereld.

-Ik weet niet of Fanta hem nog gehoord heeft ^^-
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyza dec 10, 2011 11:59 pm

Fanta wist dat ze de ruimte niet kon verlaten en wist dat ze hem niet kon achterlaten, maar toch probeerde ze het. Toch probeerde ze de stappen van hem te verwijderen die ze nodig had om hem achter te laten, zinkend in zijn eigen gedachten en zodat hij zou nadenken over wie hij eigenlijk was en wat hij gedaan had. Maar ze wist dat ze dit niet kon voltooien zonder even te wachten of zonder neer te zakken tegen de muur. Ze wist dat ze die laatste belangrijke meters niet zou halen om de kamer uiteindelijk helemaal te verlaten. Met een wild kloppend hard was ze, zonder dat ze zichzelf onder controle kon houden, al zelf neergestort op de grond en bleef ze daar zitten, waarna ze haar handen voor haar ogen sloeg en zachtjes begon te snikken.
Een zachte fluistering drong als een streling in haar hoofd, waardoor Fanta opkeek. De pijn verdween en maakte plaats voor een hoopvol sprongetje van haar hart toen ze Percy’s stemgeluid erin herkende. Alle pijn verdween en maakte plaats voor een onbekend gevoel die ze lang geleden nog gevoeld had toen haar vader zei dat hij van haar hield en toen hun banden nog steeds goed waren. De banden waren geknapt, plotseling en haar vader was dood, evenals haar moeder. Maar deze stem had een andere, warme uitwerking op haar. Eentje die zij niet kon plaatsen, maar eentje waarnaar zij zeker antwoorden ging zoeken, alleen niet nu. Percy had haar nodig. Wat zat ze nu net te bazelen over egoïsten? Ze was er zelf een.
Met knikkende knieën stond Fanta op en rustig liep ze naar Percy, proberend niet om te vallen van de zwarte vlekken die zich begonnen te verzamelen voor haar zicht. Dat had ze wel vaker als ze begon te hyperventileren, alleen was er nu geen reden om de hyperventilatie door te zetten, dus hield ze ook gelijk op met het bedenken dat ze zou gaan hyperventileren. Ze pakte een stoel en schoof die naast Percy, waarna ze even gepijnigd naar zijn arm keek, waar littekentjes stonden. Waar waren ze voor?
‘Ja?’ vroeg ze en ze probeerde haar blik zo kalm mogelijk te houden, evenals haar stem, die toch trilde. Ze probeerde niet te laten zien hoeveel leed ze net had doorgemaakt, alleen maar om een paar simpele woorden van hem. Ze probeerde te laten zien hoe ze echt was, maar dit beeld werd verwacht door een schuilende, tweede persoonlijkheid in haar, die steeds opnieuw de overhand leek te nemen en haarzelf leek te domineren, terwijl ze toch haar andere persoonlijkheid – de meer positievere – wou laten zien, maar dit niet altijd voor elkaar kreeg wegens gebeurtenissen.
‘Ik kan er niks aan doen,’ mompelde ze, verzonken in haar eigen intense gevoelens. Ze kon er niks aan doen dat ze opeens iemand in haar hart gesloten had, iemand die ze er het liefst in wou bewaren, maar dankzij zijn woorden ging het nog moeilijk worden. Haar hart brak dikwijls al als hij zulke woorden als daarnet zou zeggen. Ondanks dat ze hem nog maar een paar uur kende, verwachtte ze al meer van zichzelf en van hem dan dat ze zou moeten verwachten. De angst om een persoon in haar hart te sluiten en die vervolgens weer eruit te moeten gooien, kwam als een messteek in zich en Fanta probeerde zo goed en zo kwaad als het kon makkelijk adem te nemen, waarna ze zich richtte tot Percy.
‘Luister, Percy. Ik weet dat je het moeilijk vindt om personen in je hart te sluiten en misschien wil je dat ook gewoon niet, maar ik wil dat je weet dat ik deze dag nooit ga vergeten. Dit is de dag waarop ik verder heb gezien dan de daden van mijn vader…’ Ze slikte even pijnlijk hard ‘… en dat ik ben beginnen te geloven in vriendschap. Ik wil dat je weet dat ik je op de een of andere manier in mijn hart gesloten heb, maar als dat niet wederzijds is, zit ik daar niet mee.’ Dat was dik gelogen, dat laatste, maar ze ging zich groot houden, toch?

- Hij eh, werd een beetje lang ;D -
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 12:33 am

Percy bleef staren naar zijn bloeddende arm. Opnieuw een persoon pijn gedaan, opnieuw een liteken. Hoe kon hij dit stoppen. Hoe hij het stoppen, mensen pijn doen was zijn gewoonte geworden. Mensen laten zien hoe hij werkelijk was, deed hij niet meer. Vriendschappen sloot hij niet meer. Hij had Dahlia daar was alles goed mee. Zij begreep hem, zij hield van hem en hij hield van haar. Zijn waren vrienden die nooit ergens anders kon vinden. Hij hoorde in de verte de stem van Fanta, hij zag in zijn ooghoeken dat ze naast hem kwam zitten. Toch was haar stem zo ver weg.
Waar zijn die litekens voor? Voor de mensen die hebben pijn geleden door zijn daden. Voor de mensen die hij pijn heeft gedaan met zijn woorden. Voor zijn moeder, zijn oma, zijn zusje, zijn oude vrienden, voor Dahlia en voor Fanta. De laatste stond voor Fanta.
'Voor de pijn die de mensen om mij heen gevoeld hebben.' Fluisterde Percy zachtjes en keek een voor een naar elk liteken, de een was langer dan de ander. Zo kon hij zien welke mensen hij het meest pijn had gedaan. Die voor zijn zusje waren het langst, hoe kon hij zoveel liegen tegen haar?

Percy keek op van zijn bloeddende arm naar Fanta, haar woorden klonken in de verte, maar hij begreep ze. Hij wilde niet in het hart zitten van Fanta, omdat hij haar alleen maar pijn zou doen met elk woord of elke daad die hij deed.
'Doe het asjeblieft niet, doe jezelf het niet aan.' Fluisterde Percy met een trilling zijn stem. 'Je zal jezelf alleen maar pijn doen elke keer als je me ziet.' Fluisterde Percy zachtjes.
'Ik ben niet bedoelt om van te houden, door de personen om mij heen. Het spijt me.' Fluisterde hij met dezelfde trilling. Hij wilde niet dat Fanta zichzelf pijn deed om bij hem hoop te gaan zoeken. Hij kon haar die hoop niet geven, niet die zij zocht. Hij keek haar aan en beet op zijn onderlip. Hij schudden zachtjes zijn hoofd, het speet hem echt.
'Ik kan je niks geven, alleen maar pijn.' Fluisterde hij terwijl hij weer naar zijn arm keek die rode bloed druppels op het hout liet druppelen. Ze waren bloed rood, zijn lievelings kleur. Hij bekeek zijn arm, de wond was vrij lang, lang genoeg om nooit te vergeten wat er deze dag is gebeurt.
'Ik zal het ook nooit vergeten, deze dag.' Fluisterde Percy. Hij keek weer op naar Fanta, hij zou het nooit kunnen vergeten. Het stond in zijn arm gegrifd deze dag. Hij probeerde naar haar te glimlachen, hij voelde zich wel iets beter toen hij hoorde dat Fanta weer was gaan geloven in vriendschap.
'Ik ben blij voor je, dat je weer geloofd in vriendschap.' Fluisterde Percy. 'Vriendschap heb je nodig... Nodig om door moeilijke tijden heen te komen.' Fluisterde Percy en hij keek voorzich uit. 'Om weer te kunnen geloven in mensen. Dahlia is ook een goede vriendin.' Zei Percy meer in zichzelf dan gericht tegen Fanta.
'Ze is af en toe een beetje vreemd, maar als je haar leert kennen is ze zo lief.' Zei Percy zonder zich er nog bewust van te zijn dat Fanta naast hem zat. Hij en Dahlia kende elkaar nog van school. Dahlia was er voor hem toen hij al zijn vrienden de rug had toe gekeerd. Zij begreep hem, zelfs zonder woorden te kunnen zeggen wist ze waar hij mee zat.
'Ik heb wel gevoel.' Zei Percy en hij keek weer naar zijn arm. 'Het duurt gewoon een tijdje voor ik het laat zien aan anderen.' Fluisterde hij.


-Maakt niet uit ^ ^ -
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 2:22 am

Een brok kwam in Fanta’s keel toen ze Percy over Dahlia hoorde praten. Wie Dahlia ook mocht zijn, ze mocht blij zijn dat ze door Percy was gedrongen, maar ook dat Percy haar zo accepteerde en zoveel vriendschap in haar hechtte. Ze kon op de manier waarop Percy over haar sprak horen dat het om iemand heel belangrijk ging. Ze sloeg haar ogen even neer. Zijzelf kon niet zo over iemand praten, zou niet weten over wie ze zou moeten beginnen, maar misschien zou ze het wel over iemand hebben met wie ze binnenkort goed bevriend zou worden, alhoewel het bij haar een kleine kans was dat iemand zich op die manier aan haar wou klampen zoals Percy bij Dahlia deed. Misschien was dat wel echte vriendschap en was de band die ze tot nu toe met Percy had er niks bij vergeleken. Nee, het was ook niks. Misschien wel, misschien voor haar, misschien niet.
‘Ik ben blij voor je dat je iemand hebt om je hart bij te luchten. Dahlia mag zichzelf een geluksvogel noemen als je van haar houdt, ik ben blij voor je,’ zei ze en ze grijnsde breed, waardoor de lichten in haar ogen weer opnieuw begonnen te fonkelen. Dit was voor Fanta het teken dat ze het echt leuk vond voor Percy en niet zomaar iets zei. Hij had al genoeg meegemaakt en als ze nu ook nog eens rottig en jaloers zou gaan doen over een vriendschap die hij niet had, deed ze hem pijn. En het idee dat ze hem pijn zou doen, stak als duizenden messteken in haar borstkas, wat haar ergens best wel verbaasd liet opkijken.
‘Dat maakt niet uit. Het heeft zijn tijd nodig en weet je, je hoeft jezelf niet per se aan mij te laten zien, maar laat me alsjeblieft wel zien als je genoeg van me hebt en me niet meer in je buurt wilt hebben, zodat ik ook weet waar ik aan toe ben,’ fluisterde Fanta en ze keek Percy bemoedigend aan, maar haalde het niet in haar hoofd om zachtjes over zijn arm te strelen als een soort bemoedigend klopje. Ze wou hem geen pijn meer doen, ze wou zijn huid niet opnieuw laten branden en daarmee zou ze dat juist wel doen, dus hield ze haar handen maar gewoon bij zich, zodat ze hem ook geen pijn kon doen.
‘En vertel het me alsjeblieft als ik je pijn doe, dat is echt het laatste wat ik wil, jou pijn doen,’ mompelde ze en het klonk er wanhopiger uitgekomen dat ze gehoopt had. Ze had gehoopt dat hij het op de een of andere manier toch niet zou merken hoeveel hij op dit moment voor haar betekende, maar misschien kon ze dan het beste niet meer tegen hem spreken, want voor haar gevoel leek het alsof ze met elk woord zei dat ze van hem hield, ook al sprak ze die woorden dan niet letterlijk uit. Ze zuchtte even en steunde op haar ellebogen, waarna ze verslagen voor zich uitkeek, denkend aan vroeger, toen de tijd nog heel normaal was.
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 2:42 am

Percy bleef voorzich uit staren. Hij luisterde naar Fanta, ze was blij voor hem. Ze blij dat hij een goede vriendin had. Meende ze het echt? Percy keek opzij naar haar en zag haar breed glimlachen. Ja ze meende het... Toch? Hij wist het niet, hij wist niet of hij het moest geloven. Toch gunde ze hem tijd. Tijd omzich zelf te kunne laten zien. Hij was blij met die tijd.
'Dankje.' Zei Percy tegen haar. Hij glimlachte een zwakke glimlach. Hij vond het totaal niet erg om bij Fanta in de buurt te zijn. Hij vond haar wel aardig, hij voelde zich wel prettig bij haar. Als ze hem maar neit aanraakte... Percy beet op zijn onderlip en keek weer voorzich uit. De witte muur had verschillende plekken die donker rood waren. Hij knipperde met zijn ogen en de plekken waren weg. Het geluid in de ruimte was weer helder in zijn oren en het geluid dat Fanta maakte was helderder in zijn oren. Ze klonk niet meer zo ver weg.
'Ik mag mezelf een geluksvogel noemen met Dahlia.' Zei Percy. 'Ik denk dat jij haar ook wel aardig zal vinden.' Zei hij er achteraan en keek weer naar Fanta. Dahlia was een lief meisje. Ze was stil maar lief.

'Sorry.' Zei Percy, hij keek weer naar voren naar de witte muur. Natuurlijk zat Fanta nu niet te wachten op iemand anders. Percy voelde zich schuldig en beet op zijn onderlip. Hoe had hij dat nou weer kunnen zeggen, hoe kon hij nou weer zo gevoelloos zijn. Wat was er mis, met het feit dat hij zijn vriendschap wilde delen met Dahlia en Fanta. Wat kon daar verkeerd aan zijn. Fanta zit niet te wachten op vriendschap met anderen, ze wilde gewoon een vriendschap met hem.
Percy schudden zijn hoofd, twee strijdende gedachttes door zijn hoofd maakte hem gek. Wilde hij zelf Dahlia wel delen met Fanta? Hij keek naar zijn arm, waar het bloed was op gedroogd. Hij trok zijn mouw van zijn shirt naar beneden, dat deed hij ook met zijn anderen arm.
'Ik zal het je zeggen.' Zei Percy, hij wilde niet dat Fanta zich schuldig zou voelen. Fanta hoefde zich niet schuldig te voelen. Zij was het niet die hem pijn deed, het waren zijn eigen gedachtes zijn eigen gevoelens. Hij keek naar het meisje dat naast hem zat, met haar ellebogen steunend op de tafel. Haar verslagen blik in haar ogen gaf Percy een leeg gevoel.
Waarom deed ze zoveel moeite voor hem?
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 3:11 am

Glimlachend keek Fanta opzij. ‘Sukkel,’ mopperde ze zachtjes, maar de plagende ondertoon in haar stem was duidelijk te horen, waardoor een geamuseerde glans verscheen in Fanta’s blik. ‘Denk je nu werkelijk dat ik het erg vind om te moeten aanhoren hoe jij over Dahlia denkt? Geloof het of niet, maar als ze je zo gelukkig maakt, zal ik er zelfs naar uitzien om haar te ontmoeten,’ zei Fanta en ze keek grijnzend richting hem. Haar ogen sprankelden van hoop en waarheid, waardoor het voor haar nog makkelijker was om geloofwaardig op hem over te komen. Ze vond het wel lachwekkend dat hij het nog niet doorhad dat hij haar juist niet kwetste met zijn woorden. Ze zag er echt naar uit om Dahlia te ontmoeten.
‘Vrienden van jou waardeer ik ook als vrienden van mij, zo logisch ligt dat. En zo te horen is Dahlia meer dan een vriendin, ze is gewoon een hele goede vriendin waarvan je veel houdt, dat hoor ik in je stem. Ik ben alleen maar blij voor je, maar ik vind het echt niet erg als je haar liever niet wilt voorstellen aan me,’ mompelde ze en ze richtte haar blik op hem en glimlachte bemoedigend. Als het aankwam op plagen en aanmoedigende woorden, blonk Fanta daar soms wel in uit, maar dat kwam ook lichtelijk omdat haar vorm van autisme het zo snel mogelijk goed wilde maken met andere mensen en ze juist een positieve zin wouden geven, tenzij ze zelf te diep in de put zat om zelf nog positief te zijn. Eigenlijk kon haar autisme gewoon alle kanten op. Van kritiek hield ze niet en ze wou zoveel mogelijk punten van haar op een perfecte lijn hebben, daarom maakte ze het meestal ook zo moeilijk voor zichzelf.
‘Ik wil dat je weet dat als Dahlia eens een keertje niet in de buurt is, dat ik altijd voor je klaarsta en dat je met je problemen naar mij kunt komen,’ zei ze en ze keek hem daarbij recht in zijn ogen aan. Het huiverde haar ergens wel en snel wendde ze haar blik af, verbaasd zijnd over de krachtige huivering die zich in haar lichaam verplaatst had toen ze haar blik slechts enkele seconden gericht had op Percy. Ze schudde haar hoofd even verward en wreef daarna door haar ogen. Zelf was ze ook best wel moe en ze wist niet hoe laat het was, maar tijd was op dit moment niet echt belangrijk voor haar.
‘Denk je dat er voor ons ooit nog kans is op een normaal leven of denk je dat we hier voor altijd zullen blijven zitten, wegrottend in de kliniek?’ mompelde ze en ze keek even naar boven, alsof ze het aan een of andere God kon vragen. Jammer genoeg kon dit niet en was het antwoord slechts een fantasie van hunzelf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 3:39 am

Percy keek haar vragend aan. Percy begreep het eerst niet, ze noemde hem een sukkel. Maar haar toon bedoelde iets anders. Percy haalde zijn schouders op. Hij wist niet wat hij van mensen moest denken. Hij was bang dat hij ze zou kwetsen, bang dat ze hem raar aan zouden kijken of zouden negeren.
'Oke.' Zei Percy, hij vond het leuk dat Fanta er zo goed op reageerde. Dat ze zelfs er naar uit keek om Dahlia te ontmoeten. Eigenlijk had Percy het totaal niet verwacht, hij was er zelfs blij om dat Fanta het allemaal wilde. Hij knikte naar haar en een glimlach vormde zijn lippen. Eindelijk vond hij iets wat hem blij kon maken, dat iemand hem kon laten zien dat er toch nog iets goeds was hier.
'Dat lijkt mij echt leuk.' Zei hij op een zachtte toon nog niet helemaal begrijpend wat er nou echt gebeurt was. Al snel ging het blije gevoel weg toen Fanta aan bood dat hij ook bij haar terecht kon als Dahlia een keer niet in de buurt was. Percy wist dat hij Dahlia altijd wel kon vinden, ook als hij niet meteen wist waar ze was. Toch knikte hij en probeerde zijn glimlach op zij gezicht te houden. Het was lief aan geboden van Fanta. Maar hij zou waarschijnlijk toch nooit naar haar toe gaan. Ze wist niet wat hij nodig had, Dahlia wel.
Percy drukte die gedachtte uit zijn hoofd. Hij probeerde een aantal keer te herhalen dat het aardig bedoelt was van Fanta. Dat hij blij mocht zijn dat Fanta hem aanbood. Hij keek even voorzich uit en opende zijn mond.
'Dankje.' Fluisterde hij zachtjes door de ruimte. Hij meende het, hij was Fanta dankbaar dat ze zich toch nog voor hem open stelde. Zelfs nog na de worden die hij gezegt had tegen haar. Hij zag hoe Fanta naar boven keek en zich af vroeg of ze hier ooit nog weg gingen.
'Ik denk het niet. Ik denk dat iedereen hier met zijn redenen zit. Ik wil hier graag weg, maar ik had beloofd op Dahlia te wachten, zodat we samen weg konden gaan.' Zei Percy terwijl hij naar de witte muur staarde. 'Alleen denk ik dat we hier nooit weg zouden komen. Zou houden ons hier totdat we dood gaan van onze eigen gekte.' Fluisterde Percy zachtjes.
'Totdat we onze eigen dood gevonden hebben. Onze eigen polsen hebben doorgesneden of zolang niet hebben gegeten tot dat we dood gaan van de honger.' Fluisterde Percy. 'Ze houden ons hier denk ik net zo lang, tot dat we er niet meer zijn.' Zei hij.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 3:58 am

Fanta keek opzij en besefte met een lichte schok dat Percy gelijk had. We dachten ze nu, dat ze hun lieten gaan? Nee, echt niet. Ze zuchtte even en keek opzij. Percy had gelijk. Ze sloeg haar ogen neer en wreef even over haar hoofd. Ze zou dus flink moeten wennen aan het aantal douchetijd dat ze hier had, maar ook aan het aantal tijd dat ze ’s morgens had voor ze allemaal gezamenlijk moesten gaan ontbijten. Onderwijs zou dus waarschijnlijk ook niet komen, tenzij ze in de buurt een school hadden. Ze zuchtte en schudde haar hoofd. Nee, ze was nog geen school tegengekomen en de kans dat ze die ooit zou zien in dit gat, zou zo klein zijn.
Verdrietig keek ze naar Percy. Hij had iemand om hier mee weg te gaan als dat al mogelijk was, maar zij moest haar kansen nog maar bezien. Misschien dat ze op haar achttiende hier weg kon. Ze zou kijken hoe het er dan voorstond, ook in verband met relaties, misschien had ze tegen die tijd dan wel een lief vriendje, wiens problemen gelijk waren aan die van haar en met wie ze goed kon omgaan. Op dit moment leek dat allemaal nog zo onmogelijk, dat verliefd worden. Bovendien wist ze niet welk gevoel ze moest krijgen als ze verliefd was, ze had dan ook nooit echt mensen of meisjes horen praten over verliefd zijn, aangezien ze ferm uit haar buurt bleven omdat Fanta zelf niet helemaal in orde was.
‘Nou ja, hopen kan altijd. Ik breek op mijn achttiende hier wel gewoon uit, ben ik ook weer van dit gedoe verlost,’ zei ze en ze grinnikte even, ook al was het idee dat ze hier voor eeuwig zou zitten veel te pijnlijk om grapjes te maken. Ze zuchtte even en liet haar hoofd zuchtend hangen. Ze had echt geen idee wat ze nu kon zeggen om Percy op te vrolijken en vond het dan ook verschrikkelijk stom dat ze het gevraagd had. Ze was ook gewoon zo stom!

- Dikke flut! -
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 6:40 am

Percy glimlachtte. 'Suces met uitbreken.' Glimlachte hij en keek naar Fanta. 'Ik denk niet dat we hier zomaar weg kunnen gaan.' Zei hij zachtjes. hij keek weer voorzich uit en bedacht een hoe het zou zijn als je hier gewoon weg kon lopen. Weg kon lopen en gewoon geen zorgen meer hoefde te maken om wanneer ze je weer kwamen halen. Percy schudden zijn hoofd. Waarschijnlijk zouden ze hier nooit uit komen, nooit weg kunnen lopen en weer opnieuw beginnen met hun leven. Hij keek weer naar Fanta.
'Misschien dat we hier ooit weg kunnen, hopen kan altijd en fantaseren ook altijd. Dat is iets wat ze nooit van ons af kunnen nemen.' Zei Percy tegen Fanta en hij glimlachte. Hij meende dit, Ze konden nooit van hem afnemen hoe het zou zijn met zijn zusje, of met zijn moeder. Ze konden nooit zijn dromen af nemen die hij had voordat hij hier kwam.
'Misschien als je goed gedrag vertoon en alles goed gaat met je dat ze je wel laten gaan.' Zei Percy zachtjes en hij keek weer voorzich uit. Hij staarde even naar de muur en een zucht ontsnapte uit zijn lippen. Hij dacht na over wat hij gedaan zou hebben als hij niet hier zat. Hij zou elke dag weer spijbelen om zijn zusje naar te brengen, zich uit laten schelden door zijn vader en zich tot in de laatte avond dood werken om zijn huiswerk af te krijgen.
'Misschien is het wel beter dat we hier zijn.' Zei Percy. 'Misschien kunnen we hier ontdekken wie we echt zijn, wat we echt willen met ons leven en waar we willen eindigen in ons leven.' Fluisterde Percy en hij keek weer naar Fanta.
'Ik zeg ook maar wat.' Glimlachte hij.

-die van mij is ook flut-
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyzo dec 11, 2011 8:57 am

Fanta keek opzij naar Percy en leunde met gesloten ogen tegen hem aan. Ze had haar benen opgetrokken zodat ze met haar beide voeten op de stoel zat en moest iets hebben om tegen aan te leunen en de meest in de buurt zijnde was Percy. Ze liet haar blik naar hem glijden en grinnikte toen hij aangaf dat hij ook gewoon maar wat zei. Ze haalde haar schouders op en dacht na. Ze konden inderdaad nog altijd fantaseren. Niemand had in haar fantasiewereld het hoogste woord en niemand wou dat ze stopte met fantaseren, maar zou wou ook gewoon dolgraag geaccepteerd worden om wie ze was, zodat ze vrijgelaten kon worden.
‘Geloof me Percy, ze laten ons alleen maar niet vrij omdat ze zich schamen voor ons. Ze sluiten iedereen op in een kliniek omdat ze abnormaal zijn en omdat mensen om ons heen zich anders schamen voor ons, zo zie ik het. Niemand mag ons en daarom sluiten ze ons op, zodat we over onze daden kunnen nadenken. We hebben niet eens wat gedaan, maar toch sluiten ze ons hier in dit gat op. Maar ik heb geen spijt dat ik anders ben, integendeel zelfs. Het maakt me wie ik ben en daar ben ik trots op, of ik nu tegenslagen heb of niet,’ zei Fanta en ze zuchtte even toen ze die woorden gesproken had, waarna ze haar blik voor zich uitrichtte en nergens anders meer op lette dan op haar eigen ademhaling en die van Percy. Wanneer zou haar eigen ademhaling eigenlijk stoppen? Ergens was het best wel gek om dat te denken, maar ergens was het ook wel realistisch. Ze zuchtte even, verward zijnd over haar eigen gedachten.
‘Ik denk dat jij me meer kent dan wie dan ook in deze kliniek, tot nu toe dan toch,’ zei Fanta en ze glimlachte even, waarna ze hem een bemoedigende blik gaf en weer voor zich uitkeek, niet wetend wat ze nu moest zeggen tegen hem. Ze was blij. Blij dat zei iemand had gevonden die haar getroost had daarnet, maar was alweer even bang om diegene te verliezen, om nooit meer wat van hem te horen of om pijnlijke woorden te horen. Tenslotte was er niet die ideale vriend waarnaar je verlangde, die kon ook niet bestaan, maar je kon wel je best doen om over een ideale vriend te beschikken, iemand die naar je luisterde en iemand die zorg voor je had, wat er ook gebeurde. Nee, ze zag het leven gewoon veel te mooi.

- In vijf à zes minuten heb ik dit eruit kunnen krijgen ^^ -
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyma dec 12, 2011 3:31 am

Percy voelde hoe Fanta tegen hem aanleunde. Hij stopte even met ademen en probeerde de pijn die door hem heen ging te negeren. Haar aanrakingen deden iets met hem, iets pijnlijks maar ook iets verwarmends. Iets wat nog nooit iemand gedaan had behlave Dahlia. Niemand had ooit geprobeerd zo dichtbij hem te komen, zelfs zijn eigen moeder niet. Percy nam een teug lucht toen hij merkte dat hij begon te stikken, hij hoopte zeer dat Fanta het niet merkte. Hij keek opzij naar haar en beet op zijn onderlip. Wat kon dat meisje verkeerd doen? Wat kon er met hem gebeuren dat hij zulke pijn door zich heen voelde gaan bij elke aanraking die ze deed bij hem? Wat gebeurde er met hem?
Hij duwde die gedachtte uit zijn hoofd toen hij merkte dat zijn lip stuk ging door het bijten. Slechte gewoontes blijven ook altijd. Percy keek weer naar de witte muur, hij had ondertussen al elk plekje op de muur gezien en had elke kleur verschil al ontdekt.
'Ik zou ze groot gelijk geven, ik schaam me ook voor mezelf, heb je wel eens gezien hoe ik eruit zie.' Zei Percy zachtjes als antwoord op Fanta. Hij schaamde zich rot voor zijn armen, hij kon haast niet geloven dat hij het allemaal gedaan heeft. De meerste litekens op zijn arm kon hij niet meer herinneren dat hij ze gezet heeft. Percy keek weer naar Fanta en glimlachte zwakjes.
'Ik vind het ook niet erg om anders te zijn, maar echt trots kan ik niet zeggen dat ik dat ben.' Fluisterde Percy, hij wilde niet elk woord dat Fanta zei naar beneden halen, maar het was gewoon de waarheid voor hem. Hoe kon je trots zijn op zo'n verleden? Hij beet toch weer op zijn onderlip en schudden zachtjes zijn hoofd.
'Ook al vind ik het niet erg om anders te zijn, maar dan was ik liever op een anderen manier anders.' Fluisterde Percy. Hij keek toch maar weer naar de witte muur, hij wist niets te zeggen op geen een van de zinnen die Fanta zei. Niemand kende hem beter dan Dahlia, maar hij vond het leuk dat hij Fanta ook heb mogen kennen.
'Bedankt dat je het aan mij toevertrouwt hebt.' Fluisterde Percy tegen Fanta. 'Ik wil je wel de kans geven mij beter te leren kennen, maar ik denk niet dat je dat wilt.' Zei hij met een glimlachje.


-Wat jij in vijf/zes minuten heb gedaan heb ik in een dag gedaan Razz-
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyma dec 12, 2011 5:58 am

Aandachtig en kalm luisterde Fanta naar Percy, maar haar blik was opzij geschoten. Een vrouw was de kamer binnengekomen en stond aandachtig rond te kijken. Haar blik bleef hangen bij Percy en toen Fanta opmerkte met wat voor afschuw ze naar Percy’s armen keek, schoot Fanta’s vinger omhoog en keek ze zo vuil mogelijk. Dat wijf moest oprotten. Percy had het nu al moeilijk genoeg en het geval dat er een vrouw bijkwam die ook nog eens aandachtig naar Percy’s littekens ging kijken, werkte niet echt in zijn voordeel. De vrouw leek te schrikken van haar middelvinger en liep toen zacht mopperend weg, waardoor Fanta tevreden keek en haar blik toen opzij liet glijden naar Percy, ze grijnsde even en wreef toen over haar voorhoofd, aangezien ze de slaap een beetje weg wou wrijven in haar ogen, maar ook omdat ze een beetje nattigheid op haar hoofd voelde.
‘Natuurlijk wil ik dat wel! Voor mij is het vooral belangrijk dat je je goed voelt bij mij en als jij mij ook beter wilt leren kennen, wil ik er ook graag mee doorgaan,’ zei ze met grote ogen, alsof ze vond dat Percy niet goed bij zijn hoofd was als hij zei dat ze hem misschien niet beter wou leren kennen. Ze zou het juist fijn vinden, mocht ze hem beter leren kennen. Hij leek haar nu al aardig, ondanks wat ze tot nu toe hadden meegemaakt. Fanta gaapte even en keek toen om zich heen. Waarschijnlijk begon het al langzaam avond te worden, maar ze ging echt niet in dat vervelende bed liggen op haar kamer. Rotkliniek dat dit was. Er was wel elke dag verschoning van de lakens, maar dat gaf haar nog niet een leuk idee om daar te gaan liggen.
‘Ik hou er echt niet van om hier te slapen. Ik rek altijd zoveel mogelijk tijd. Gelukkig houden ze het hier niet vaak in de gaten, dus houden ze mijn slaaptijden ook niet veel in de gaten, waardoor ik er zo nu en dan even wat langer kan rekken, maar meestal weten ze het wel en pakken ze me mee naar mijn kamer, stomme rotbewakers die mijn polsen dan te stevig vasthouden, ze kunnen beter zelf in een kliniek gaan zitten,’ mompelde ze en ze sloeg haar armen over elkaar heen, maar schoot toen toch in de lach. Het zou haar niet slim lijken, moest ze een aanklacht gaan dienen tegen een van de bewakers.
‘Kunnen we niet iets gaan doen of zo? Het zit hier zo depressief,’ mompelde ze en ze keek om zich heen. De grijze, granieten muren lieten het inderdaad lijken alsof alles in een depressieve sfeer moest zijn, maar ergens was het ook wel een gepaste kleur voor deze kliniek. Donker en eenzaam. En die werknemers, die konden zich niet eens fatsoenlijk verplaatsen in de gevoelens van hun patiënten, stelletje rotzakken dat het waren. Opnieuw schudde Fanta haar hoofd, waardoor haar lange, rode haren meezwiepten en rustig keek ze naar Percy, wachtend op een antwoord.
Terug naar boven Ga naar beneden
Percy

Percy


Aantal berichten : 699
Registratiedatum : 05-12-11
Leeftijd : 28
Woonplaats : thuis -.-

Character sheet
Naam: Percy Jason Farrow
Partner: I want to be loved, I want to love. But he told me I can't feel love.
Reden van plaatsing: Automutileren, waanbeeld, stemmen, ziet geen verschil tussen realiteit en fantasie.

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyma dec 12, 2011 10:48 am

Percy keek op toen er een vrouw de kamer in kwam lopen. Hij voelde zijn hart in zijn keel bonken. Hij kende haar wel, zij had hem na gekeken of zijn wonden niet waren ontstoken en of er nog iets te doen was aan zijn litekens. Hij beet hard op zijn onderlip toen de vrouw hem in gaten kreeg. Ze keek hem met keurende blik naar zijn armen, hij voelde zich schuldig en keek zelf ook naar zijn armen. Die vrouw vertelde dat zijn armen niet meer te redden waren en dat de litekens waarschijnlijk voor altijd zouden blijven. Hij keek weer op en zag dat de vrouw mopperend weg liep. Hij begreep het niet, waarom had ze hem niet komen halen en zijn armen weer ontsmet zoals de eerste keer dat hij haar zag.
Snel vond hij het antwoord toen hij zag dat Fanta haar middelvinger had opgestoken naar de vrouw. Percy glimlachte en schudden zachtjes zijn hoofd. Het was een wonder dat ze Fanta niet heeft meegenomen en vast had gebonden aan een bed, omdat ze haar middelvinger op stak naar een medewerker.
'Je moet uitkijken met wat je doet. Ik hoorde van Dahlia dat ze ons hier vierentwintig uur per dag in de gaten houden en alles registeren wat wij doen. Nog even en ze halen je op en binden je vast aan een bed.' Glimlachte Percy naar haar. Hij had nog niet echt gemerkt dat het donkerde werd buiten. De tijd ging dan ook zo snel voorbij.
'Dat kunnen we misschien wel doen ja.' Zei Percy op de vraag of hij nog wat wilde gaan doen. Het boeide hem niet echt of hij nou wel of niet gepakt werd, waar wilde ze hem mee straffen in een kliniek stoppen. Daar zat hij al dus dat maakte niet uit.
'Misschien kunnen we nog even naar buiten.' Zei Percy, misschien zou de frisse lucht hun beide goed doen.

-Hij is niet echt bijzonder-
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.supernaturall.actieforum.com
Fanta

Fanta


Aantal berichten : 636
Registratiedatum : 07-12-11
Leeftijd : 27

Character sheet
Naam: Fanta Cola
Partner: I love you, but it's hard to believe your words if I can't see the mean of them with my own eyes. Do you love me or is it just a game?
Reden van plaatsing: Obsessie voor symmetrie, autisme PDD-NOS en soms een beetje hyperactiviteit :3

~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Emptyma dec 12, 2011 7:07 pm

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ~ Sad but true ~ [Fanta]   ~ Sad but true ~ [Fanta] - Pagina 2 Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
~ Sad but true ~ [Fanta]
Terug naar boven 
Pagina 2 van 2Ga naar pagina : Vorige  1, 2
 Soortgelijke onderwerpen
-
» This can not be true

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Disturbia :: Disturbia Clinic || Binnen :: AR.-
Ga naar: