Aantal berichten : 205 Registratiedatum : 28-12-11 Leeftijd : 26 Woonplaats : Somewhere, over the rainbow. Way down low.
Character sheet Naam: Angel. Partner: I don't wanna talk about that. Reden van plaatsing: Depressief, stemmingswisselingen.
Onderwerp: Angel Rosique Ciel. × wo dec 28, 2011 7:24 am
Nom. ×Angel Rosique Ciel.
Ik liep rond, en mijn ouders hoorde ik fluisteren. Het klonk belangrijk, maar niet voor mijn oortjes bestemd. Vandaar zat ik nu in de bosjes. Ik hoorde wat geluid. Maar vooral het geritsel van de bosjes. Ze praatte Nederlands. Mijn geliefde moeder. Lang geleden. 'Weet je waarom? Ze is echt een Ange, lieverd. Een engel. Ons engeltje.' Mijn vader daarentegen hoorde ik zachter mompelen. 'Elle est l'Ange de notre ciel. Parfait.' Ciel? Hemel? Maar ze vergat het weer. Net als iedere dag. l'Âge. x17 ans. Date de naissance. ×21-03-1994 Sexe. ×Femme Lieu de naissance. ×Langres, en France. Motif de placement. ×J'ai oublié tout ce qu'elle a fait. Tous les jours. Partneraire. ×Je n'être aimé. Pas encore.
Caractère. Angel kan erg goed zingen, maar het is jammer dat ze niks kan herinneren. Niemand heeft ooit geprobeerd er wat aan te doen. Haar ouders maakten zich veel te druk met andere dingen. Het was raar, want misschien zou het opgelost kunnen worden. En ze heeft Schizofrenie. Daardoor kan ze gesprekken starten met zichzelf. Ruzie's. Het is ontzettend heftig. Het doet haar pijn, maar het maakt haar ook boos. Gelukkig weet ze wie ze is, en ze is ontzettend mooi. Haar Schizofrenie is niet heftig, maar ze heeft er wel veel last van. Frans spreekt ze vloeiend, Engels minder. Nederlands kan ze zonder accent spreken, vanwege haar ex-vriendje. Altijd heeft ze dromen gehad. Dromen doet ze graag, en dan schildert ze wat ze ziet in haar hoofd. Soms alleen een deur, soms een heel boek vol regenbogen, en andere vrolijke dingen. Ze is gek. Dat kun je wel weten. Als je haar kán leren kennen.
Histoire. Toen het meisje jong was, had ze haar momenten. Het ergste begon bij haar pubertijd. Het was zwaar, om er alleen voor te staan. Als het enige kind in huis, en zonder echte vrienden. Niemand begreep haar. Het voelde zwak. Gevoelloos. Ze liep door gangen die niet ophielden. En altijd putte het haar uit. Ook dementie begon zichzelf te laten zien. Ze herinnerde zich niet dat ze een kamer had, dus sliep ze buiten. Haar bruine glanzende haar werd dof. Haar hoofd zat niet vol met Wiskunde, maar met stemmen. Soms moest ze gewoon terug-praten. Die Devil, -zo noemde Angel hem- zou haar niet overnemen. Maar er zijn momenten dat het wel gebeurd. Haar stem ging dan zwaar klinken, en haar ogen keken naar de grond. Geen gezicht te zien. Daar hangt haar voor. Haar ouders merkten nooit wat, niemand die haar kon zien. Het was om gek van te worden. Haar dementie was minder. De laatste tijd viel het minder tegen. Maar vorig jaar wist ze niet dat ze net had gegeten, en had ze weer honger. Nu wist ze alleen hele dagen, of halve dagen niet meer. Ze moest iets weten. Ze zocht liefde. Die had ze wel gekregen, maar meer van haar Oma dan van haar ouders. Ze beloofden alles, ze deden niets.
Index 
