Aantal berichten : 9 Registratiedatum : 21-02-12 Leeftijd : 29 Woonplaats : Waarschijnelijk ergens in het Omnicron-kwadrant op Planeet Alpha-65
Character sheet Naam: Jake Gregson Partner: No one...will ever understand it... no one Reden van plaatsing: ADHD in combinatie met extreme Paranoia. Heeft het gevoel alsof hij achtervolgt wordt en ziet personen die er niet zijn. Extreem geweldadig
Onderwerp: Please, I'm not what you think I am di feb 21, 2012 7:18 am
Hij zat in een dwangbuis, en had de hele rit niets gezegd of gedaan. Toen werd hij afgevoerd door 3 mannen. Hij zag een gang, niet zo'n mooie authentieke gang als bij zijn ouders thuis, maar een koude, saaie gang. Toen stopte ze bij een deur. Hij zag 1 van de mannen een code invoeren, daarna een paar sloten om draaien. Ruw werd Jake de cel in geduwd. Hij lande hard op de grond. "Umpf.." het was het eerste geluid dat hij had gemaakt sinds zijn aankomst hier. Hij hoorde de celdeur weer dichtgaan. "Sukkels..." Hij lag op zijn rug en keek om zich heen. Hij lag in een heel ongemakkelijke positie en wou iets hebben om tegen aan te leunen. Hij probeerde zich te verroeren. Zoals verwacht zat hij muurvast. hij zag dat hij vlakbij een hoek was. Perfect. Toen probeerde hij over te rollen. Het lukte niet. Nog een keer maar dan met wat extra kracht. Het lukte nu wel. hij lag nu op zijn buik met zijn gezicht naar de hoek. Hij probeerde zich voort te bewegen door met zijn lichaam schuivende bewegingen over de grond te maken. Het lukt maar met veel moeite.
Toen hij eindelijk bij de hoek was rolde hij zich op zijn rug, duwde zich zelf tegen de muur, zodat zijn rug zich in een soort van comfortabele positie bevond. Toen hij eindelijk de meest lekkere positie had gevonden keek hij rond. Het was een kleine ruimte, de wanden waren wit en het was tot zijn verbazing eigenlijk best wel licht. Er was een kleine glimlach op zijn gezicht te zien. Het was eerder de situatie. Dit was wel heel wat anders dan al die politieseries die hij op tv had gezien. Toen dacht hij aan Roy, die vast nu wel ontslagen zou zijn, jammer het was best wel een aardige man. Hij zuchtte. Wanneer zouden ze 'm weer hieruit halen? Van hem hoefde het nog niet, hij zat hier wel lekker...en hij was hier veilig voor die mensen... of tenminste dat hoopte hij. Hij keek schigtig om zich heen maar wat als ze hier waren? maar ik zie ze eigenlijk niet of als dit een complot van die personen is? Hij dacht hij een persoon in de hoek zag staan. Zijn ogen werden groot en het angstzweet breek 'm uit Gewoon denken aan wat Roy heeft gezegd...Gewoon denken aan wat Roy heeft gezegd...Gewoon denken aan wat Roy heeft gezegd Toen hij zag dat deze er eigenlijk niet was haalde hij opgelucht adem. Hij hoorde achter de deur andere voetstappen. Gingen ze hem er nou al uithalen? Dat was snel dan.