Mika sisster come to me

Elena staptte haar kamer binnen. De mevrouw deed de deur achter haar dicht. ze was nu alleen in deze kleurloze kamer. Elena zette haar neer op het harde bed, niet erg comfortabel,dacht ze. Ze keek even rond en met een zucht deed ze haar schoenen af. Het kan hier niet zo slecht worden want mika was hier blijkbaar ook bedacht ze tegen. ze gooide haar schoenen naast de bruine houten kast. ze wist zelf nog niet eens wat ze hier deed. haar vader had haar gewoon naar hier toe gestuurd. het is oneerlijk. Elena voelde zich leeg vanbinnen. ze legde haar voeten op het bed. "zie me hier liggen, ik had nu bij het zwembad kunnen liggen maar neen ik zit opgesloten in dit kot. misschien moet ik niet zo negatief denken." Sprak Elena luid op tegen het niets. ze probeerdde te denken wat er kon gebeuren morgen. De mevrouw van hier zei dat elena morgen de andere mensen mocht zien. Elena keek triestig naar het plafond dat net zo saai was als de kamer zelf. Willen de mensen die hier werkten dat de jongeren die hier vast zitten zo depri en down waren? Wel die muren helpen daar toch wel ook goed mee. Hopenlijk zou ze haar zus Mikaela snel zien want hier alleen zitten is nou ook weer niet iets wat ze leuk vind. Elena voelde zich op haar gemak bij haar zus, die altijd haar had geholpen als er problemen waren voor Elena, ze waren zussen ja maar hartsvriendinen kun je het ook noemen de beide meisjes waren bijna niet uit elkaar te houden. Zou Mika eignelijk het al weten? Ah dat zal Elena wel snel genoeg weten.

" Mika "riep Elena toen mikaela op haar afstormde . Mika knuffelde haar tot ze bijna geen lucht meer kreeg . " Met mij is alles goe nu ik jou zie " , maar vader heeft mij hier geplaatst . Er is iets mis met mij maar ik kan het echt niet helpen . Ze zette haar terug op het witte bed . Ze besefte dat die nog even hard was als enkele minuten geleden . Ze keek terug omhoog naar het plafond .Elena zuchtte even . Er viel een stilte door de kamer . Elena brak de stilte . "Zijn er hier aardige mensen ?" vroeg ze nieuwsgierig toen ze naar Mikaela keek . Elena keek naar beneden ze wachtte even en stond toen recht . Ze stappte naar de bruine houten kast om haar iets wat meer kleurijke schoennen te halen. Ze pakte haar schoenen en ging terug naar haar bed . Elena zette haar naast Mikaela op het bed en deed rustig haar schoenen aan .Toen ze haar schoenen aan had , pakte ze haar jas die over de witte kleine stoel hangde . Ze keek naar haar jas en dacht aan al de herrineringen die in haar op kwamen , of het nu mooie ofminder mooie waren , het kon haar niet schelen ze wou naar buiten om toch wat frisse lucht binnen te hebben want ze stikkte bijna in deze oververhitte kamer .Ze wist zelf nog niet naar waar ze ging maar alles is beter dan deze kleurloze kamer . Ze glimlachte even naar Mikaela . Mika had het door dat Elena weg wilde ze gingen allebij richting de deur . Elena deed de deur achter haar voorzichtig dicht . Ze keek in de gang . Met een zucht slaat ze haar ogen naar Mikaela , en dan weer naar de gang . Ze probeerde te denken aan iets moois , iets goed . Maar wat is er nog mooi en goed ? Nu ze hier is is alles anders . Haar vrienden zijn weg en haar vader geeft niet echt om haar . Elena keek met tranen in de ogen naar de balie . De mevrouw keek terug , maar schenkte Elena niet veel aandacht want ze keek weer naar het blad dat voor haar lag . Ze beseft dat dit het begin was van iets nieuw , maar ze moest nog zelf uitzoeken of dat goed is of slecht ...