Evita was nog steeds boos op wat er in de hal was gebeurd, ze had zich voor alle mensen voor schut laten zetten door maar een paar vragen van een dienstmeisje die er niet uit zag. Ze kon het meisje nog steeds voor zich zien staan met haar rode warrige haar dat al heel lang niet was geborsteld en waarom reageerde ze zo op haar vraag. Evita snapte er niks meer van en liep naar de rozentuin daar waren veel mensen ze pakte een paar rozen, een licht rode, donker roden,een roze en een witte. Ze liep naar de andere kant van de rozen tuin daar waren maar weinig mensen. Ze ging liggen in het gras, het gras leek haar zachtjes te kriebelen maar daar trok ze zich niet veel van aan. Ze deed haar ogen dicht om alles even te laten zinken en over wat dingen na te denken maar wel ontspannen zou worden. Als eerste schoot door haar hoofd heen dat het ook moeilijk was om prinses te zijn bijna niemand kenden haar nog maar dat kwam omdat ze hier nog maar een paar dagen prinses was. Ze had het ook zo druk met van alles. Alleen ze had nog steeds de ware niet gevonden, ze dacht van zichzelf wel al altijd dat ze mooi was, en ze was prinses wie zou nou niet met haar willen, over 4 jaar moet ze al trouwen. Dat vond Evita geen fijn gevoel. Die gedachten zette ze weer uit haar hoofd. Ze was moe. De dag duurde eindeloos. Heel langzaam viel Evita in slaap.
Evita werd wakker, het was al aan het schemeren maar het was nog steeds warm. Ze stond op pakte de rozen en keek om zich heen. Ze zag iemand in de bosjes naar haar kijken, het had vel groene ogen. Ze liep richting het bosje heel langzaam. Opeens kwam er een heks uit het bosje gestapt, de heks haar haar zag er vies en vettig uit haar gezicht zat vol met pukkels haar neus was normaal maar haar tanden waren bruin en puntig. ze had een lange zwarte jurk aan de heks was klein en mollig en ongeveer 60 jaar. Ze was nog geen 2 meter van Evita verwijderd. Evita zette het op een lopen, ze rende zo hard als ze kon de heks deed het zelfde, er schoot van alles door Evita's hoofd. Wat zou de heks met haar doen als ze haar te pakken kreeg, bij die gedachte rende ze nog harder. Ze keek achterom om te zien of de heks haar nog steeds volgende, de heks liep vlak achter haar, dat zou je niet verwachten van iemand die 60 jaar is. Ze keek weer voor zich en geen seconde later botste ze tegen iemand aan. En viel met een klap op de grond. En alles werd zwart.
[Dante]
Index 
