Kaas [open]

Khaled

Khaled, verloren in zijn mijmeringen, aaide afwezig een geit die aan het hek - waar Khaled op leunde - stond te kauwen. Het afgekloven hekje bleek al vaker het slachtoffer van de geit te zijn geweest, zo ook nu was de verleiding te groot om het hekje wederom te martelen. De verzorger kwam net langsgelopen om het beest weg te duwen, maar dat boeide Khaled niet zoveel en zodra de verzorger buiten gehoorafstand was spoorde hij het beest aan om terug te komen. Braafjes kwam het weer aangelopen, dit herhaalde zich twee maal. Pas toen de verzorger tegen Khaled snauwde dat hij moest ophouden de geit te aaien omdat die het hout afbeet keek Khaled op, het was die chagrijn maar. De geit keek verstoord op, we sprak daar? 'Shhht,' suste Khaled hem ',ga maar weer verder.'
Hij had besloten de geit een naam te geven: Kaas noemde hij hem. Het sloeg nergens op, hij had hem net zo goed naar elk ander willekeurig voedsel of voorwerp kunnen vernoemen. Het was gewoon dat verzorger niet van Kaas hield, nadat hij een uur had staan vervelen met de geit keek het beest inmiddels op van de naam. Kaas.
'Houd je van kaas, Kaas?', de geit kauwen op het paaltje 'Of niet?', toen keek het even op. Maar zelfs nadat Khaled een uur had staan mompelen wist het beest nog steeds niet wat kaas was, dom beest. Morgen zou hij een stukje kaas voor hem meenemen.
Hoe diep was hij eigenlijk gezonken? Hij had zojuist een uur - hij keek op zijn horloge - en een kwartier verspild aan kaas en een geit. Zou het een gekkenhuis heten omdat mensen die gek zijn er wonen, of omdat mensen die erin wonen gek worden? Levenslange isolatie van de rest van de wereld, omdat je anders bent, een kleine afwijking in je genetische bullshit en je werd voor gek verklaard.
"Loop niet zo te zielepoten, jankbal." Alsof je over de duivel sprak, daar had je een gek! "Sterf Diou..." mompelde hij tegen zichzelf. (voor degenen die het niet weten: Khaled is schizofreen en Diou is zijn tweede persoonlijkheid.)
"Ik heb die inrichting niet in brand gestoken." gniffelde Diou, Khaled zuchtte, en Diou vervolgde "Dat heb je zelf gedaan m'n jong!"
"Hou je bek, Diou!"
Maar Diou was genadeloos "Dat heb je zelf gedaan, en dit zijn de consequenties! Haha, stakkertje!" Khaled kneep per ongeluk in de neus van de geit, het beest schrok en beet hem in z'n hand. Khaled greep naar z'n hand en boog instinctief maar vergat dat er ook nog een paal stond en klapte met zijn hoofd op het paaltje. Met zijn ene hand tegen zijn voorhoofd en met zijn andere hand gebald tot een vuist gebald zakte hij tegen het hekje op de grond. In de verte hoorde hij een gemeen lachje, 'Pff...'

Jared liep het hele terrein rond, hij verveelde zich eigenlijk en probeerde plekken te bedenken waar hij nog niet geweest was. Bijna overal toch wel, binnen. Hij was zelfs in de kelder geweest om aanstekers te jatten, hij was door de rozentuin heen gefietst met Percy op stuur en Stefan achterop om vervolgens over een man heen te rijden. Die later ook nog eens ontslagen bleek te zijn wegens misbruik. Achja, zo saai was het leven in de inrichting nog niet. Vorige week wel, hij had 3 weken in een isoleercel gezeten voor de aanrijding met Percy en Stefan en was dan toch ook wel blij toen hij er uit mocht.
Hij zocht naar zijn fiets die hij voor het laatst had verstopt achter een boom bij de picknickplaats en na wat takken aan de kant te hebben geduwt zag hij het ding staan. Er was niks mee aan de hand, ondanks het grote gewicht wat hij had moeten tillen. 3 jongens, deed het ding het nog steeds. Hij pakte de fiets bij het stuur en fietste weg. Eigenlijk doelloos want hij had geen idee waar hij naar toe zou gaan.
Na ongeveer 10 rondjes te hebben gefietst omdat hj niks bijzonders zag, sloeg hij dan toch uiteindelijk eens een ander pad in. Daar zag hij iets wat hij inderdaad nog niet had gezien, dieren. Geiten, koeien, varkens. Jared wist niet eens dat ze die hier hadden, eigenlijk had hij niet veel met boerderijdieren en wilde dieren had je niks aan want die bijten je alleen dood. Kortom, geen band met dieren. Toch ging hij er maar heen, puur om het feit dat hij niks te doen had en ook geen trek had in eten.
Toen hij wat dichterbij fietste zag hij dat ook niet de enige was die zich hier bezighield. Of nouja, bezig houden… De jongen zakte in elkaar tegen een hekje alsof hij of zwaar depressief was, of dat hij zich gewoon keihard ergens tegen aan had gestoten en nu pijn ging lijden. Hij reed maar door tot hij niet meer verder kon en remde op het laatste moment waardoor er een piepend geluid klonk. Jared zette het rammelding aan de kant en liep naar de jongen toe. Hij kon nu wel vragen wat hij deed of dat het ging, maar dat waren allebei wel redelijk nutteloze vragen. Daarom liet hij hem maar even in alle rust pijnlijden en pakte een konijn. Hij aaide het beestje even, wat niet lang duurde of hij voelde de tanden in zijn vinger. In een reflex gooide hij het beest weg die een halve minuut op de grond bleef liggen en vervolgens weer weg huppelde.
“Gaat het?” vroeg hij uiteindelijk toch maar en keek weer naar de jongen. “Met welk beest heb jij oorlog gehad?” hij keek even naar zijn vinger en weer weg. Die beesten hier hoorde toch aardig en tam te zijn?

Vermoeid keek Khaled op, hij fronste even 'Oorlog...' mompelde hij. "Euh, oh, ja." met zijn gedachten was hij nog bij Diou, de lul. "Nou, met..." opnieuw fronste hij "...kaas." mompelde hij afwezig.
Hij schudde met zijn hoofd en voelde een steek in zijn hoofd, hij voelde aan zijn voorhoofd, gelukkig, geen bult. Maar zijn rechterhand bloedde wel van die beet, stomme kaas. Plotseling besefte hij dat 'Kaas' wel een heel vaag antwoord was. Hij keek opnieuw op naar de jongen, dit maal alerter ogend 'Ik bedoel een geit, vraag er maar niet naar.' Hij stond op en keek het weiland rond, in een hoekje stond het beest de grond kaal te plukken, wat geiten zoal deden. Dat kreng dat daar staat, hij wees in de richting van Kaas. Ineens bedacht hij zich iets: 'Weet je wat,' zei hij tegen de jongen ', we gooien hem wel eens op de gril.' De gedachte alleen al aan een lekker barbecuetje vrolijkte hem op. 'Maar eerst vetmesten, weet jij wat zo'n beest zoal vreet?'
Die jongen wist vast wel waar de keukens waren en hoe je het beste er kon komen, hij was nou eenmaal al langer in het kliniek dan Khaled. Jammer dat hij niet uit het kliniek mocht zonder beveiliging, nu moet hij een geit gaan slachten om alleen al te kunnen barbecueën, arm beest. Hij zou Kaas gaan barbecueën, hoeveel flauwe woordgrappen kon je daar wel niet over maken.
Hij pakte zijn mobiel, hij kon natuurlijk opzoeken wat zo’n geit graag eet. “Gras, bladeren, bloemen…” maar dat heeft hij al genoeg! Daar gaat hij niet meer van eten.
Na even googlen vond hij een stukje over eetlust:

Alcohol bevat veel calorieën. (een paar glazen staan gelijk aan een reep chocolade) Bovendien stimuleert alcohol je eetlust terwijl je zelfcontrole afneemt waardoor je meer eet dan je normaal gesproken zou doen.

“We moeten hem dronken voeren.” Mompelde hij, en liet het stukje aan de jongen lezen.
“Dus, weet jij waar in de keuken drank ligt?”

“Hoe heet je eigenlijk?”

Oke, deze gast was behoorlijk in de war. Hij had oorlog gehad met kaas… Nja aan de andere kant hoefde je hier niet op te kijken van gekken, want dat waren ze hier allemaal. Zelf was hij er ook onderdeel van. Van het gekkenbestand, dus wat dat betreft. Misschien kon het juist wel lachen zijn om met iemand om te gaan die beweerde dat hij vocht met kaas. Tot zijn opluchting bleek er toch iets meer achter te zitten en dat was dat een rustig grazende geit dus Kaas heette. Hij keek even naar het beest en kon toch eigenlijk niet veel bijzonders eraan ontdekken. Het zag er uit als een normale geit in zijn ogen.
Het idee over het vetmesten… Tsja, wat moest hij daar van denken, laat staan zeggen. De jongen leek het wel serieus te menen. Misschien een beetje tè serieus. “Geitenvlees lijkt me echt smerig… Maar oke, ik doe mee, jij mag het opeten.” Hij grijnste en dacht er nog maar niet bij na wat voor straf ze wil niet zouden kunnen krijgen daarvoor. De jongen ging zelfs zoeken op zijn mobiel wat een geit eet, ookal is dat niet moeilijk te bedenken. “Ook van die brokken geloof ik… Als ze dat krijgen stormen ze er echt op af.” Hij knikte vastbesloten.
Als Jared al niet dacht dat de jongen gestoord was, dan stond het nu al helemaal vast. Een geit dronken voeren. Okeeee. Achja, hij hield wel van lol maken dat stond vast. Er waren niet heel veel mensen in de inrichting die dingen durfde uit te halen. Die bang waren voor straf. Hij zelf eigenlijk ook, als hij alleen in een isoleercel belandde werd het foute boel. Maar alleen vetmesten kon geen kwaad, hij kon zich niet voorstellen dat de jongen hem daadwerkelijk ging slachten.
“Er is geen alcohol in de inrichting. Alles wat er binnen komt gaat er gelijk uit, ze willen geen psychisch gestoorden dronken hebben… Maar als jij weet hoe je zelf alcohol maakt? Of misschien proppen we ze vol met van die zakken voer?” Als ze betrapt werden op alcohol maken, tsja dan had je wel een behoorlijk groot probleem.
“Oh ehm, ik ben Jared. Jij?”

"Drinken die werknemers dan helemaal niets op van die feestavonden?" hoewel alcohol maken ook wel erg leuk klonk, hij had ergens gelezen hoe dat moest, in een of ander blad. “Oké, dan hebben we appelsap nodig, een beetje gist en suiker en een zaag en een aantal glazen om zo’n gekke destilleeropstelling te maken.” Jared keek hem aan alsof hij een complete gek was. “Gast… anders verveel je jezelf kapot hierzo, dat fietsen blijft ook niet altijd leuk. Bovendien kun je er shoarma van maken, met een knoflooksausje erbij en zo, dat is helemaal niet smerig.”
Of hij hem zelf zou slachten wist hij nog niet, hij vond vast wel iemand, het was immers een gekkenhuis en anders zou Diou het wel voor hem doen.
Hij bedacht zich ineens dat het wel erg zou opvallen als er een geit was die tonnetje rond werd, misschien spoten ze hem dan vol met een of ander spulletje zodat hij niet meer zo aankwam, dan konden ze hem alsnog niet opeten. “Eerst moeten we hem ontvoeren.” zei hij, terwijl hij tegen het hekje leunde en naar het beest keek. “Maar waar ó waar moeten we hem verstoppen.”

Ff korte post. :p

“Oh misschien wel hoor. Maar zie je het al voor je als er allemaal freaks en psychos hier dronken rondlopen?” hij grijnsde en leunde tegen een hekje aan. Hij zag het al voor zich, mensen waren hier zonder alcohol al gestoord. Laat staan mèt alcohol. Het zou een grote chaos worden. Iedereen zou elkaar afmaken. En dingen doen als schapen vetmesten, slachten en er shoarma van maken. Wat hun dus gingen doen zonder een druppel alcohol te drinken. Achja, hij had ook wel gelijk. Het was maar saai om heel de dag niks te doen. Ookal ging fietsen niet snel vervelen. Hij vond het wel leuk.
“Een zak om hem in te stappen.” Peilend keek hij naar de geit, het was best een groot beest. Hopelijk was hij niet te zwaar anders zou het wel erg opvallen als ze hem mee zouden slepen. “Misschien in mijn slaapkamer, maar niet te lang. Ik denk dat mijn kamergenoten dat niet echt gaan waarderen…” En bovendien wilde hij daar echt geen ruzie mee, vorige keer had hij er ook al voor gezorgt dat ze met zijn 3en in een isoleercel zaten in plaats van hij alleen. Dus nee, hij moest dit keer wel beter oppassen voor zulke dingen. “Daarna kunnen we hem overal verstoppen, in jouw kamer bijvoorbeeld?” Ziek idee eigenlijk, een geit vetmesten… Ander woord ervoor was dierenmishandeling. Maarja, dat was in een inrichting gestopt worden ook. De geit was bovendien toch gefrustreerd dus zouden ze hem alleen maar een dienst bewijzen toch? Hij liep naar een touw heen wat om een hek heen en bond die om de nek van de geit heen, de beten ontwijkend. Het ging tot nu toe redelijk makkelijk, maar zodra hij begon te trekken ging de geit met vol gewicht naar achteren.
“Rotbeest, LOOP!” het leek niet echt te helpen. Met een zucht keek hij naar Khaled. “Nog ideeën?”


-ook kort xD-

Khaled begon tegen het beest te duwen, maar het gaf niet mee, ze kwamen maar een centimeter vooruit terwijl de hoeven van het beest zich in de grond boorden. “Nog ideeën?” vroeg Jared, maar Khaled hoorde het geneurie van de beesten-verzorger al weer, het leek of het dichtbij kwam. Khaled keek om zich heen, op zoek naar een praktische plek om zich te verstoppen en zag toen het hok van de ezel. Khaled haastte zich naar het hok toe – van ongeveer een meter breed, anderhalf lang en anderhalf hoog – en begon het ding naar de Jared en de ezel toe te slepen. Net toen ze zich in het hok hadden verstopt kwam de verzorger om de hoek, die liep met een kruiwagen vol compost over het voetpad langs het weilandje. Er zaten aardig was spleten tussen het hout van het hok waar ze tussendoor konden kijken, toen de verzorger weer weg was begonnen ze weer tegen het beest te duwen maar de geit wilde nog steeds niet meewerken. Dus Khaled bedacht zich dat hij ergens in de buurt een appel in het weiland had gegooid, toen hij net was aangekomen, hij had geen zin meer in het stuk fruit en had het maar in het weiland gegooid. Zou de geit het lusten…?
Hij buiten het hok om zich heen en zag het punt waar hij stond toen hij de appel had gegooid, hij zag een rood puntje in het gras en nam aan dat het zijn appel was. Hij ging met de appel voor de geit staan en zei ‘Eet.’
Niets.
De geit reageerde totaal niet, hij maakte niet eens aanstalten om te reageren, hij dacht er niet eens aan om te reageren.
‘Stom beest…’ mompelde hij en gooide de appel voor het beest in het gras, nog steeds niets. Hij zuchtte en keek naar Jaden ‘Dit gaat nog wel even duren.’ Zei hij vreugdeloos.


Je kan ook wel zeggen van eh heuj robert flikker een eind op ik ga niet beschrijven hoe ze levenloos een geit door een weiland slepen doe dan gewoon 'joahhh ze hadden hem daar en daar'

goede tip he.

Niks hielp, het beest wilde gewoon echt niet lopen. Hij wilde helemaal niks, zelfs niet voor eten. Nu moest Jared wel toegeven dat hij ook niet zou komen voor een appel. En er was geen tijd om lekker eten te halen voor die geit, er was ook niet veel lekker eten in de inrichting dus dat zou niet werken. Het enige wat er dus op zat was spierkracht gebruiken en het beest irriteren. Jared gaf een ruk aan de staart van het beest waardoor het beest mekkerde en een trap naar achteren gaf. Gelukkig wist hij het net te ontwijken.
Zodra Jared weer aanstalte maakte om de geit een tik te geven rende het beest naar voren. Wow, dat hielp goed. Het nadeel was nu alleen dat de geit helemaal de verkeerde kant oprende. Richting de bossen, het beest rende mekkerend weg om vervolgens tussen de struiken te verdwijnen. Jared keek het beest na. Even wist hij niet wat hij nu ging doen, maar er zat niet veel anders op als er heen te gaan. Stilletjes sloop hij er heen en toen hij een paar takken opzij duwde en 2 grote ogen hem aanstaarde grijnsde hij even. Het beest was makkelijker gevonden dan gedacht.
“Kom maar geitje, ja… goed zo…” met beleid pakte hij het touw en trok iets naar voren. De geit bleef hem aanstaren en was het ineens zat want hij sprong Jared omver en rende door. Natuurlijk was hij zo slim om het touw niet los te laten dus werd ongeveer 20 meter meegesleept en liet toen toch maar los omdat de geit het niet leek op te geven. Jared krabbelde overeind en klopte zijn broek af. Hij keek om zich heen en zag een stuk verder een geit er met een grote snelheid vandoor gaan. Er was maar één ding wat nu van pas kwam.
De fiets!!!! De oplossing in nood, altijd nuttig. Zonder verder na te denken rende hij naar zijn tweewieler toe en fietste rond tot hij Khaled weer gevonden had. Hij maakte een gebaar naar de bagagedrager dat hij achterop moest gaan zitten en wachtte tot Khaled eenmaal zat. Vervolgens trapte hij pedalen in en fietste ervandoor. Op zoek naar de geit. Ze zouden hem misschien wel moeten verwonden wilde ze het beest ooit te pakken krijgen…

-heeele goeie tip xD -

Dinges... (wtf ik was de naam alweer vergeten)

Khaled begon Jared te duwen tot die op gang was en sprong toen achterop, de geit bleef hen net een paar meter doordat Jared met de fiets en Khaled achterop over het gras moest rijden, zodra de geit over het pad rende kwamen ze weer dichterbij. Khaled kon de geit bijna aanraken, ging met zijn knieën op het en begon voorzichtig met zijn handen op het beest te leunen, eigenlijk had hij geen idee wat hij er mee kon. Zou hij op het beest gaan zitten ofzo? Hoe kon hij het anders vangen? Hij vond het eigenlijk vreemd dat de geit naast de fiets bleef rennen, maar voordat hij er eigenlijk over na kon denken kreeg hij een harde klap tegen zijn ribbenkast. Hij schoof van het zadel af en belandde met zijn hoofd op de stoep. Opnieuw lag hij op de vloer vandaag (Godveredomme!), hij was tegen een houten paaltje aangekomen en lag er nu op, het was niet zo dik en afgebroken. Chagrijnig pakte hij het ding op en gooide in de richting waarvan hij dacht dat de geit liep, plotseling hoorde hij een luid gemekkerd en een verbaasde kreet. Hij keek op en zag dat de geit bewusteloos op de grond lag, ‘Godzijdank’ mompelde hij verbaasd. Hij had eigenlijk per ongeluk de geit tegen de grond gegooid met een houten paaltje. Langzaam ging hij rechtop zitten en keek even schaapachtig naar de geit, wiens mond nog steeds zachtjes een mekkerend geluid produceerde.
‘Shit, hij moet niet dood, we moeten hem snel eten en drinken geven!’ terwijl hij nadacht over hoe hij ooit een bewusteloze geit in een gekkenhuis zou gaan voeren zocht hij het terrein af naar een vervoersmiddel, en toen zag hij hem staan. Een geschenk uit de hemel: de vuilniscontainer! Ze moesten de geit er in dumpen en hem naar binnen zien te krijgen, het was zo’n klein containertje waar de geit precies in paste. Wat een helden waren ze toch… of debielen, wat het ook was: het was goed!

Oke. Achter een geit aanfietsen om hem vet te mesten en te ontvoeren was apart. Erg apart zelfs, maar het kon altijd raarder. Dat bleek wel toen Khaled van de fiets afviel omdat hij zover voorover hing naar het beest. Jared remde af en liet zijn fiets op de grond vallen. Met verbazing keek hij toe hoe Khaled een paaltje gooide die echt precies tegen de kop van de geit aan kwam. De geit viel om en zag er niet echt levendig meer uit.
Het tegenovergestelde gebeurde weer met Khaled die weer overeind ging zitten. Wat zouden de bewakers er van denken als ze een geit hadden vermoord? Een bewaker verwonden, een geit vermoorden… Daar kreeg je niet echt een lekkere reputatie van onder de bewakers. Straks moest hij nog in de elektrische stoel en kon nooit meer iets uithalen omdat hij op de ziekenzaal lag of dood was. Nja, de geit was niet dood want hij kon nog geluid maken. Bovendien, al was de geit dood hoefde ze dat toch niet rond te roepen? Ze zouden het beest makkelijk ergens goed kunnen wegstoppen en het vergeten.
Maarja, als die dan toch nog leefde… Konden ze net zo goed de poging wagen aangezien er meer plannen met het beest waren dan alleen laten sterven. Hij rende dus ook om een emmer water toen Khaled daarom riep. Hij zette de emmer neer. Er was al weer een nieuw plan want ineens was er een vuilniscontainer waar het beest in moest. Die gast had niet veel tijd nodig om nieuwe dingen te bedenken, het ging echt snel.
Hij legde de kliko schuin zodat het beest er in kon lopen en wachtte even. Natuurlijk ging de geit niet vrijwillig een container in lopen, vrij logisch eigenlijk. Dus gebruikte hij maar de techniek van eerder en begon het beest te duwen. Eerst gaf hij niet mee, maar toen Jared wat gras in het ding gooide liep hij naar binnen. Stom beest, nog net stond hij in het gras. Maar hé, juist handig. Ze hadden toch iets van voorsprong nodig en dat was dus blijkbaar hun verstand. In een inrichting nog wel.
Nu moest de kliko weer overeind zodat ze ermee konden lopen. Dat was een opgave want een geit weeg niet niks. Samen lukte het uiteindelijk wel en stond de kliko ondersteboven. De geit was aan het mekkeren alsof hij vermoord werd. Feitelijk werd hij alleen ondersteboven in een te kleine ruimte vervoerd. Jared gooide de emmer water in de kliko zodat het beest nog iets kon drinken. Hij schoot in de lach toen hij zag dat de poten van de geit aan de bovenkant zaten. Kaas zat er dus echt ondersteboven in.
Langzaam naderde ze de inrichting. Nu werd het serieus. Hoe kwamen ze binnen met een container vol geit? Jared opende een deur en trok de container snel achter hem aan. Daar parkeerde hij het ding achter een kast en ergerde zich toen het gemekker nog steeds niet ophield. Oh en fijn daar kwam ook nog een bewaker. “Wat is hier aan de hand?” vroeg hij met een blik op Khaled. Jared ging als een debiel een geit nadoen zodat het echte geluid niet te horen was. De bewaker trok zijn wenkbrauw op. “En met hem?” "Typisch gevalletje bewakermans, zie, zijn moeder is net overleden en die was een afstammeling van de geiten." Jared keek, al geluid makend verbaasd naar Khaled en stopte omdat er een grijns op zijn gezicht verscheen. Toen hij stil was hoorde hij dat het beest was gestopt met mekkeren. Dat kon niet veel goeds betekenen… Misschien was de zuurstof op…
“Het gaat prima, trouwens… Dit is een gekkenhuis, ik mág raar doen. Als het hier al niet mag.” Afkeurend schudde hij zijn hoofd en keek de bewaker aan die zich omdraaide en wegliep. “We moeten hem snel wegbrengen” sistte hij met een blik op de container. “Zometeen stikt hij. Op naar mijn slaapkamer…” voegde hij toe met een zucht. Aangezien hij nu al wist dat ze het ècht niet leuk zouden gaan vinden.