Tralalaaa~

Ugh. M'n klasgenoten zijn zo kinderachtig, op 5 na, die verdienen letterlijk een headshot. Ze denken echt alles te zijn, vooral een kind wat steeds kinderachtig op m'n serieuze FB statussen reageert (de klassengroep, no way dat ik hem in m'n vriendenlijst douw) en de halve klas achter zich aan krijgt. Vieze kut emo. No offence tegen ze hoor, ik hou van mensen die die style hebben, maar deze verdient een headshot. En zo wel meer mensen in de klas. Totdat ze zich allemaal bedenken en mijn reet likken, al zal ik ze dan keihard ownen door ze te dumpen.

Verder; m'n pa, ik heb nooit al een goede band met hem gehad. Gewoonweg omdat wij niet lekker gaan met contact, vaak genoeg schreeuwen en elkaar negeren. (Voorbeeld: 'Wil je thee, moppie?' 'Ja lekker!' Vervolgens loopt ie weg, zonder wat tegen mij te zeggen/kijken. En dan word ik boos: 'MAG IK NIET?!' En alstie dan plotseling wel wat voor mij wilt pakken schreeuw ik al dat het niet eens meer hoeft. Maar die snelle uitbarsting komt doordat ik hem al niet mag.) Ik negeer hem nu vaak genoeg gewoon, kheb een koptelefoon en daar maak ik gebruik van. Meestal doe ik dus gewoon achterlijk, want kheb lichtelijk autisme en als het even kan maak ik daar heel sterk gebruik van, negeer hem als de tyfus. Zelfs als ik hem gewoon duidelijk hoor. Vervolgens gaat ie dan zwaaien om aandacht te trekken en soms zelfs dingen voor m'n neus houden, en dan doe ik nog alsof ik het niet zie. Vandaag ook: kben echt fucked up moe en daardoor geïrriteerd. Gaat ie weer als een achterlijke mongool zwaaien, dus uiteindelijk doe ik m'n koptelefoon af en schreeuw echt heel arrogant: 'WÁT NOU?!' Gaat ie zitten lullen over een onderwerp dat me helemaal niet boeit en al hélemaal geen interesse in heb atm. Dus gelijk m'n koptelefoon opgezet en nors genegeerd.
Het klinkt allemaal heel achterlijk en aanstellerig, maar dat heb ik dus al een aantal jaar. Of we een band hebben? Dat beschouw ik op een schaal van 1 tot 100% tot een hooguit.. 25% ofzo. En m'n ma is wel rond de 75/80%. Mja, ik denk dat het vooral komt omdat ik vanaf het begin van school tot aan het eind van de middelbare gepest ben en vooral op de middelbare 4 jaar lang door 7 jongens. In die tijden steunde m'n ma me heel erg, en m'n pa gaf er geen shit om. Wss omdat ie niet weet hoe ie dat aan moet pakken en op tijden zoals deze is dat veel te laat. Laatst was ik namelijk ook in janken uitgebarsten, ik was ziek (keelontsteking) en voelde me al verkrackt omdat ik daardoor school miste en kwas gewoon verrot. Op dat moment kwam m'n ma bij me zitten op de bank, me opvrolijken. M'n pa keek gewoon heel dom, terwijl ie nog geen meter van me vandaan zat op z'n eigen luie stoel, verder tv te kijken en zelfs harder te zetten zodat ie dat kon horen ipv mij.

En verder heb ik ook best een hekel aan een aantal vriendinnen die zogenaamd 'druk' zijn, maar ondertussen gewoon geen zin hebben in mij. Laat het ik daar maar op houden, anders word dit veel te lang.