It doesn't have to be that complicated. [Percy]

Percy knikte toen Angel zei dat ze ze hier bleef. Hij beet zachtjes op zijn onderlip, misschien moest hij nu iets zeggen als "Oke leuk!" of "Als het echt niet gaat zeg het dan." Maar er kwam geen een van de woorden uit zijn mond. Zelfs niet door elkaar. Hij staarde even naar de grond en begon diep in gedachtte op zijn onderlip te bijten. Eigenliijk was het best raar dat hij over de simpelste dingen als zo lang na dacht, zou hij het altijd gedaan hebben? Of is het iets wat er pas is in geslopen sinds hij hier is? Hij schudden lichtjes zijn hoofd, hij zou er later wel over nadenken niet nu. Hij keek naar Angel en voordat hij iets tegen haar kon zeggen opende ze haar mond. 'Maak je niet druk.. Het gaat met me. Ik.. Sorry. Ik zal nu wel weggaan. Je zal vast boos op me zijn als ik dit zeg.. Dit zal misschien ook wel het laatste zijn.. ik.. vind je..' Angel maakte niet haar zin af en ze liep al weg. Percy keek verbaasd op toen ze weg liep, moest hij haar achterna roepen of wou ze juist alleen zijn? Hij wist het niet, eigenlijk wist hij niet eens waarom ze weg liep. Had hij iets verkeerds gezegd of iets verkeerds gedaan? Hij beet op zijn onderlip en keek even naar zijn handen die omhuld waren door het stof van zijn trui. Waarschijnlijk zou hij iets verkeerds gedaan hebben. Waarom zou hij boos worden op haar? Zij deed niks verkeerds, ze kon niks verkeerds doen. HIj beet twijfelend op zijn onderlip. Hij besloot om niet achter haar aan te gaan, maar te blijven zitten waar hij zat.

Hij leunde tegen de stro baal aan en sloot zijn ogen. Waarschijnlijk zou hij elk moment in slaap kunnen vallen omdat hij vannacht niet goed geslapen had, zoals de nacht ervoor en de nacht daarvoor. Uiteindelijk opende hij zijn ogen en keek naar het plafond. Eigenlijk rook het hier best wel vreemd, naar stro. Niet dat Percy daar veel aandacht aan schonk, maar hij vondt het gewoon vreemd ruiken. Toch bleven de woorden van angel, van vandaag door zijn hoofd spoken, dat ze vertelde dat ze hem leuk vond, dat ze niet mee wilde doen aan een wedstrijd tussen Fanta en Dahlia en aan de laatste woorden die ze zei voordat ze weg ging. Hij begreep niet wat ze bedoelde met dat hij boos zou worden. Ze maakte haar zinnen niet af en haar woorden waren onduidelijk in zijn hoofd. Hij beet zachtjes op zijn onderlip en keek door de deuren die open stonden naar buiten. Hij wist niet wat ze hier mee bedoelde, misschien zou hij er later wel achter komen.

-Zullen we hier te topic stoppen of gaan we verder??-

Angel keek op naar de lucht, het laatste koude briesje vloog door haar haar. Ze keek om, of er iemand was, maar er was niemand. Haar ogen gleden over het houten schuurtje, waar daarnet de woorden uit haar mond kwamen. Ze bukte, en kroop in de heg. Daar hing ze een tijdje tegenaan. Om na te denken. Toen ze klaar was, pakte ze haar tas, hield haar hoofd omhoog, en liep naar het paard. Ze gaf hem een klopje, en daarna liep ze weg. Het was voorbij. Zonder afscheid.

-afgelopen. Gewoon een kort zinnetje, maargoed. -